Verkondigen

 
Broeders en zusters,
Het introïtus straalt vreugde uit: "Gij volkeren, klapt in de handen, juicht God toe met jubelende stem” .
Die blijdschap moet ook steeds van ons uitgaan, en als het ons daaraan ontbreekt, dan hapert er iets aan ons " geloven”.
Dan zijn we waarschijnlijk nog te veel bezig met ons aardse verblijf waarvan het zeker is, dat het tijdelijk is.
Het is niet voor niets geweest dat er veertig dagen tussen de verrijzenis en de hemelvaart van de Heer was.
Dit was om de apostelen te sterken in hun geloof, door hen telkens weer te tonen dat Hij leefde, dat Hij de dood had overwonnen.
De angst, dat de lichamelijke dood het einde zou zijn, moest voorgoed vernietigd worden.
Want er is leven, eeuwig leven, dat is de kern van ons geloof.
"Et exspecto resurrectionem mortuorum. Et vitam venturi saeculi.”
Zoals we dit in ons Credo uitspreken: "Ik verwacht de verrijzenis van de doden en het leven van de toekomende eeuwigheid.”
Daarom moeten ook wij verheugd zijn!
Christus heeft vele malen bewezen dat Hij leefde, aan de apostelen, aan Maria Magdalena, de Emmaüsgangers en uiteindelijk zelfs ook aan 500 broeders tegelijk.
Door deze verschijningen werden de apostelen, die de gruwelijke kruisdood hadden meegemaakt, in hun geloof gesterkt.
Gesterkt doordat zij de verheerlijkte Christus zelf mochten zien.
Bij Zijn hemelvaart was er bij hen dan ook geen droefheid meer, maar grote vreugde.
  

Afbeelding invoegen
De zending van Jezus Christus was volbracht en het was de taak van de apostelen, van de Kerk, om Zijn Boodschap over de hele wereld te verkondigen.
"Gaat uit over de gehele wereld en verkondigt het evangelie aan alle schepselen.”
De apostelen zouden nu in Jezus’ naam en met Zijn gezag rondtrekken, gesterkt door de Heilige Geest.
Maar Christus geeft hen ook aan dat deze weg zeker niet over rozen zal gaan, dat zij tegenspraak en vervolging zullen tegenkomen, maar: "al drinken zij dodelijk vergif, het zal hun niet schaden.”
Ja, mensen zullen weigeren naar hen te luisteren en er onverschillig aan voorbij gaan.
Zij zullen hen zelfs martelen en ter dood brengen.
Velen zullen de Kerk gaan bestrijden, omdat het een bepaalde levenshouding vraagt.
Ook nu nog worden velen vervolgd, omdat zij geloven en Christus weg gaan.
In veel landen wordt deze strijd in het openbaar gevoerd, maar het kan ook minder zichtbaar, waaronder in ons eigen land, maar wel even heftig en misschien nog wel pijnlijker.
Goed gelovigen worden bestreden, geminacht, genegeerd!
Ja, als het ware weggesneden uit het geheel.
Beste medegelovigen, laten wij ons niet laten manipuleren, ook niet door mensen waarvan we denken, dat zij het goede met ons voorhebben, vanwege hun functie of ambt.
Maar de opdracht die wij, als gelovigen, hebben ontvangen "Kom, volg Mij op de weg naar het eeuwig geluk, het eeuwig leven”, te volbrengen door standvastigheid.
Dan hebben wij, zoals St.Paulus aan Timóteüs schrijft: "de goede strijd gestreden, de wedloop voleind en het geloof bewaard.” ( 2 Tim. 7)
Ik wens u allen een gezegende Hemelvaartsdag toe.
Amen.
 
Hans Smits