Pacem relinquo vobis, Vrede laat Ik u achter

Feestvierende gelovigen,
In de loop der eeuwen hebben heel wat mensen pogingen gedaan om Christus een gezicht te geven.
In beelden, schilderijen en kruisbeelden wordt Hij afgebeeld en de ene afbeelding zal ons misschien meer aanspreken dan de andere.
Afbeeldingen van de Heer houdt ons, christenen bezig.
Hoe zou Hij er nu echt uit gezien hebben?
Blijkbaar zit er in ons een verlangen om de ware Jezus te kunnen kennen en te kunnen zien, zoals Hij is.
Het diepe verlangen om Christus te zien zoals Hij is, beste mensen, is dat niet dé vraag waar het om gaat in ons geloof?
  

Afbeelding invoegen
Want als wij alleen maar blijven stilstaan bij mooie en aansprekende afbeeldingen, gaan wij dan niet voorbij aan de vraag wie Hij echt voor ons is?
Uiteraard kunnen afbeeldingen ons helpen Hem in herinnering te brengen, het is een hulpmiddel.
Maar het gaat erom wat een beeld of schilderij bij ons oproept!
Vandaag op het Hoogfeest van Pinksteren horen wij het prachtige evangelie van Johannes, waarin Jezus ons persoonlijk aanspreekt.
Hij zegt: " Vrede laat Ik u achter, mijn vrede geef Ik u.
Niet zoals de wereld geeft, geef ik u.
Laat uw hart niet ontsteld worden, noch vrezen.”
Christus zegt aan de apostelen en ook aan ons dat Hij wel heen gaat, maar ook tot ons terug zal komen.
Tot die tijd zullen wij Hem moeten volgen, willen wij niet ten prooi vallen aan de vorst der wereld, waarvoor Christus waarschuwt.
"de vorst dezer wereld is op komst. Wel heeft hij over Mij geen macht. Maar de wereld moet inzien, dat Ik de Vader bemin, en zó doe, als de Vader Mij heeft opgedragen.” Joh.14, 31
Om Hem te kunnen blijven volgen schenkt God ons een Helper, de Heilige Geest.
Hij zal ons Zijn gaven schenken, ons leiden en waakzaam doen zijn.
Dat is wat wij deze zondag vieren, dat is Pinksteren, het grote wonder dat tot op de dag van vandaag doorgaat.
Hij geeft ons de kracht en de wijsheid om Christus, Gods Zoon, ten diepste te leren kennen zoals Hij is en daarvoor is liefde nodig.
Liefde die de Heilige Geest ons schenkt om Christus te kunnen liefhebben met heel ons hart.
Want wat hebben we aan al die prachtigste afbeeldingen, als wij niet van Christus kunnen houden, om wie Hij is?
Wat hebben wij aan een mooi beeld of schilderij van Christus als het helemaal geen herinnering bij ons oproept, om wat Hij voor ons heeft gedaan?Hebben wij, broeders en zusters, dan helemaal geen reden om Hem dank te zeggen?
Het gaat niet om het mooie plaatje, maar om de liefde!
De liefde zet aan tot navolging en navolging roept nog meer op tot liefde, omdat wij dan in een levende relatie met Gods Zoon, meer worden wie wij zijn: christenen, diepbewust volgelingen zijn van Christus!
Als beloning geeft Hij ons Zijn vrede!
Het is niet de vrede zoals de wereld die geeft, want dat is slechts een voorbijgaande vrede.
Dit is vaak dan ook zo tegenstrijdig met de vredeswens die in de kerken aan elkaar wordt gegeven,
Wij kunnen elkaar de vrede niet geven zoals Christus die bedoeld heeft, die kan alleen maar van God zelf komen.
De vrede die wij kunnen geven is een wereldse vrede, naar deze vrede moeten we telkens weer streven, dag in dag uit.
En hoe vaak en hoe snel deze broze vrede kan omslaan weten we allemaal.
De vrede van Christus is van een heel andere aard, het is een goddelijke vrede, die kan alleen maar vanaf het altaar gegeven worden naar ieder van ons persoonlijk.
Wij moeten er naar streven om met een rein geweten naar de H.Mis te komen, zegt Christus zelf niet: "ga u eerst met uw broeder verzoenen en kom dan terug om een offer te brengen.”
Het is heel menselijk dat we soms in strijd leven met Gods geboden, zowel bij leken als bij priesters.
Ook priesters handelen vaak vanuit menselijk denken en laten zich leiden door menselijke overwegingen.
Daarnaast hoeft die vrede niet alleen vanuit een kerkgebouw verkregen te worden, want het is voor velen niet meer mogelijk om een H.Mis bij te wonen.
Het kan om verschillende redenen zijn: misschien door ziekte, maar ook doordat dit onmogelijk wordt gemaakt.
Des te meer is ons dagelijks gebedsleven van groot belang om zo de liefde tot Christus te onderhouden.
Zo zal Christus met ons zijn, geeft Zijn vrede ons geborgenheid, veiligheid, zekerheid en vertrouwen.
Mogen wij blijven volharden in ons gebedsleven, ondanks de hevige stormen die de Kerk teisteren.
Laten wij daarom heel bijzonder bidden tot de Heilige Geest, dat Hij ons Zijn zeven gaven wil schenken, zodat wij de Heer kunnen beminnen, Zijn Woord onderhouden, tot Hem blijven bidden en Zijn vrede mogen uitdragen.
Moge de Heilige Geest onze harten vervullen, want zo kunnen wij Christus leren kennen zoals Hij is, zodat wij Hem mogen ontmoeten zoals Hij beloofd heeft.
Amen.
 
Hans Smits