Octaaf dag van de H. STEFANUS*

"De poorten van de hemel worden voor de martelaar van CHRISTUS, de zalige Stefanus geopend, die in het heir van de martelaren de eerste plaats inneemt.
Daarom staat hij ook als overwinnaar in de hemel gekroond.
Hij was de eerste die aan de Heer het Offer van zijn leven bracht, het offer dat de zaligmaker zelf voor ons aan het Kruis bracht.”(2de responsorie van de 3de nachtwake op het feest van de H. Stefanus)
 
Het feest: Niet alleen het Kerstfeest, ook de drie bijfeesten hebben een octaaf; het bestaat daarin, dat alleen op de achtste dag het feest met verminderde plechtigheid opnieuw wordt gevierd.
Wij mogen dus vandaag de H. Stefanus nog eenmaal in ons midden plaatsen.
Op de feestdag zelf zagen we hem in het gevolg van de pasgeboren Koning, vandaag kunnen wij zijn persoon, zijn grootheid en heiligheid meer in ogenschouw nemen.
Bestuderen wij zijn persoonlijkheid uit de H. Schrift.
Wij bemerken uit de regels met welke liefde de H. Schrift deze held van de jonge Kerk tekent.
Wij lezen van zijn keuze tot diaken.
Hij wordt op de eerste plaats genoemd met de bijvoeging: "Een man vol geloof en van de H. Geest”.
Wij horen van zijn werkzaamheid: "Stefanus, vol van genade en kracht, deed wonderen en grote tekenen onder het wolk.”.
  

Afbeelding invoegen
Hij laat zich onmiddellijk kennen als slachtvaardige strijder; de joden beginnen een tweegesprek met hem; zij konden aan de wijsheid en aan de geest, waarmee hij sprak niet weerstaan.”
Nu wordt hij het slachtoffer van de laster en zo staat hij aangeklaagd als godslasteraar en tempelschender van de Hoge Raad.
Maar ook in de boeien was zijn aangezicht als het gelaat van een engel.”
Wij horen zijn verdediging, waarin hij uit de geschiedenis bewijst, dat het volk der joden de plannen van God steeds verijdelde.
"Wien hebben uw vaders niet vervolgd?
Zij hebben hen gedood, die vóór de komst van de Rechtvaardige (Christus) voorspellingen deden.
Gij zijt nu verraders en moordenaars geworden.”
Aan vrijmoedigheid heeft het de held niet ontbroken; ontroerend is de schildering van zijn martelaarschap:
"Toen zij dit hoorden, barstten zij in woede los en knarsetandden tegen hem.
Maar hij, vervuld van de H. Geest, staarde ten hemel en zag de heerlijkheid van God en Jezus staande aan de rechterhand Gods.
En hij sprak: "Zie, ik zie de hemelen open en de Mensenzoon staan aan de rechterhand Gods.
Maar ze schreeuwden het uit, stopten hun oren dicht en stormden als één man op hem los.
Zij wierpen hem buiten de stad en stenigden hem.
En de getuigen legden hun mantels neer voor de voeten van een jonge man, Saulus geheten.
En terwijl zij Stefanus stenigden, bad hij en sprak: "Heer Jezus ontvang mijn geest.
Dan knielde hij neer en riep met luider stem: "Heer, reken hun deze zonde niet toe.
Na deze woorden ontsliep hij.
– In het breviergebed zegt de H. Augustinus weinig woorden, die echter rijk aan inhoud zijn: "Christus het hoofd van de martelaren, heeft het eerst voor ons geleden; Hij liet u een voorbeeld achter, opdat gij in zijn voetstappen zou treden.
De voetstappen van zijn lijden heeft de H. Stefanus gevolgd: omdat hij Christus beleed, werd hij door de joden gestenigd en verdiende zo de kroon, die voor hem als het ware reeds door zijn naam, gereed lag.
De naam Stefanus is Grieks en betekent: kroon, krans.
De gekroonde heet hij: zo droeg hij de palmen van het martelaarschap reeds in zijn naam.