_3.jpg)
Heilige MARIA van de Vrijkoop (de Mercede)*
|
Heilige MARIA van de Vrijkoop (de Mercede) van christenslaven uit de slavernij van de Islam. Gedachtenis van de stichting van de orde van de Mercedariërs, die zich tot taak stelde, de gevangen christen slaven vrij te kopen uit het juk van de Saracenen (moslims): tegelijk wil de Kerk de bijzondere bescherming herdenken, die Maria aan dat voor die tijd zo gewichtige werk heeft bewezen.
De twee stichters van de orde, Petrus Nolascus (28 Januari) en Raymundus van Penyafort (23 januari) worden eveneens door de hele Kerk gevierd.
De Orde is op de 10de augustus 1218 ontstaan.
Maria zelf spoorde de H.Petrus Nolascus aan deze orde te stichten; in dezelfde nacht ook hadden de heilige Raymundus dus, de biechtvader van de heilige Petrus en koning Jacobus I dezelfde verschijning van de Moeder Gods, waarop dan de orde in het leven werd geroepen.
Overweging: Het Geheim van het Kwaad: "Laat ons van alle zonden en uit de gevangenschap van de duivel bevrijd blijven". Zo bidden wij in het gebed van de Kerk.
Zoals er een mysterie van CHRISTUS ook in die zin bestaat, dat de diepte en de rijkdom van de GENADE, van de Kerk als Mystiek Lichaam voor ons nog in het duister ligt, zo bestaat er ook een mysteruim iniquitatis, een Geheim van het Kwaad.
Het zal ons nooit geheel duidelijk worden, waarom de duivel in de wereld en ook in de Kerk zulk een macht uitoefent.
De wereld vóór en buiten CHRISTUS stond onder de heerschappij van de duivel.
Dat zegt CHRISTUS volkomen duidelijk in de gelijkenis van de sterke en de Sterkere.
Christus geeft hem de eretitel van "Vorst van de wereld".
Het heidendom met zijn uitwassen is het domein van de duivel geweest.
Interessant is het, om uit het Doopritueel de macht van de duivel over de ongedoopte te bestuderen. "Verbreek alle boeien, waarmee de satan hen gebonden houdt".
"Vervloekte geest, verneem uw oordeel…vertrek uit deze dienaar(es) Gods".
Maar ook in de Kerk heeft de duivel nog steeds een zekere macht; deze macht is natuurlijk gebonden.
De duivel is nu als een hond aan de ketting en bijt slechts hem, die in de buurt komt.
De Apocalyps laat ons een diepe blik werpen in de werkzaamheid van de duivel in de Kerk.
De duivel tracht de Kerk en de christenen op dubbele wijze schade te berokkenen: door vervolging en verleiding tot zonde.
De vervolging kan eigenlijk de Kerk geen schade aanbrengen, maar vermeerdert veeleer haar verheerlijking.
Bij de vervolging "zift Satan de christenen als tarwe".
Aan het wezen van de Kerk kan hij niets ontroven.
Veel gevaarlijker is zijn ingrijpen door de zonde.
Hij tracht de christenen in hun ijver te verlammen, hun wil te verzwakken en hun verstand te verwarren. De wereld, het ík’ zijn bondgenoten’.
Zo tracht hij de christenen het Godsrijk te ontroven en zelf macht over de zielen te winnen.
Dat is het, wat de Liturgie de macht en de gevangenschap van de duivel noemt.
Tegen dezen moeten wij ons beschermen en van de vele genademiddelen gebruik maken.
Zulke middelen zijn de voorspraak van de HEILIGEN, die wij dagelijks aanroepen, de sacramenten en de sacramentaliën, vooral de H.MIS.
Juist deze is het tegengif tegen de invloed van de Hel.
Ja, de gehele Liturgie met het kerkelijk jaar, breviergebed e.a. zijn middelen, om het Geheim van het Kwaad in Kerk en Ziel krachteloos te maken.
. |
|
