Genezen worden

 
"Neem uw bed op en ga naar huis” en na deze woorden juichten de omstanders en verheerlijkten God omdat zij dachten dat God een mens zoveel macht kon geven.
Broeders en zusters, Christus geneest een lamme, maar zegt eerst tegen de man: "Heb goede moed, mijn zoon, uw zonden worden u vergeven.” ( Matth. 9, 2-3)
Maar dit schoot de farizeeën en schriftgeleerden in het verkeerde keelgat: "wat beeldt Hij zich wel in? "Hij lastert God!
Ja, dit zijn mensen met een vooraanstaande positie, die menen het voor het zeggen te hebben.
Die om het minste of geringste uit hun slof schieten en kwaad worden, want hun positie wordt aangetast.
Hun eigendunk loopt een deuk op en dat verdragen ze niet.
Dat God zonden kan vergeven en zieken kan genezen, dat vinden wij aanvaardbaar, als we tenminste in God geloven.
Maar Hij kan dit ook geven aan mensen, aan hen die werkelijk door Hem geroepen worden en dit in Zijn naam mogen doen.
Die ook tegen ons kunnen en mogen zeggen: "gaat heen, uw zonden zijn u vergeven”.
  

Afbeelding invoegen
Ik zeg met klem "werkelijk geroepen worden/zijn”, want er zijn er ook velen die deze zogenaamde roeping gebruiken om, zoals de farizeeën en schriftgeleerden, op een voetstuk te gaan staan en belust zijn op een voorname positie.
Een positie die, volgens hen, het recht geeft om over mensen te oordelen en te heersen.
Die graag gezien willen worden en met zwaar goudbrokaat indruk willen maken.
Die uiteindelijk voor alles te vangen zijn, ook al zullen ze moeten acteren, zolang dit hun aanzien en eer maar vermeerderd!
Ze veroorzaken een verwarring en trekken velen mee in hun acteerspel, ook goedgelovigen, waarbij zelfs Christus en Zijn Leer wordt ingezet.
Waarbij alle regels en eerbied wordt aangepast aan de situatie en de omgeving.
Het zijn mensen met twee gezichten!
Zijn dat de diegenen die door de Heer geroepen zijn……?
Maar dit geldt natuurlijk ook voor ons, gelovigen.
Wij kunnen en mogen ook niet vandaag achter de één aanlopen en morgen weer achter de ander, en daarbij telkens ons Credo aanpassen.
Een mentaliteit van: "zo de wind waait, waait mijn jasje”.
Wij moeten Christus volgen, die de Weg, de Waarheid en het Leven is!
En dan krijgt de tijdgeest al gauw weer de schuld.
Schuldig omdat veel "gelovigen” het niet zo nauw meer nemen met het geloof.
Maar we zouden het ook kunnen omdraaien en vragen: is ons voorbeeld wel zo duidelijk, blijven wij wel recht in de leer, is het duidelijk waar wij voor staan, is ons opkomen voor de waarheid wel zo volhardend en strijdvaardig?
Zodat anderen zich zullen afvragen: "hoe kunnen ze dat opbrengen, hun geloof is hen toch wel alles waard.”
Dat men ziet dat de Heilige Geest ons bezield en ons sterk en vurig maakt.
Want het is de Heilige Geest die ons verwarmt, onder ons werkt en heiligt.
Besproeit wat is verdort, koestert wat is verkild en leidt ons terug, als we van de weg der waarheid afdwalen.
Maar……. laten wij de gaven van de Heilige Geest wel toe in ons binnenste?
Stellen wij ons hart wel open voor Hem, zodat Hij zijn werk in ons kan doen?
Laten wij vooral bidden dat we telkens weer de Heilige Geest mogen ontdekken.
Dat wij telkens weer de genade mogen ontvangen om onderscheid van geesten te maken, zoals St.Paulus zegt: "Onderzoekt de geesten of ze wel van God komen”.
Alleen Gods Geest geeft ons de genade en de kracht om de waarheid te ontdekken, te bewaren en te verkondigen.
Daarvoor, beste mensen, moeten wij elke dag bidden.
Bidden om de bijstand van de Heilige Geest: "Kom Heilige Geest, vervul de harten van uw gelovigen en ontsteek in hen het vuur van uw liefde.”
Amen.
 
Hans Smits