Opzien naar het kruis

 
Broeders en zusters in Christus,
Vandaag mogen wij even de vastentijd onderbreken, het is midvasten, zondag laetare.
Laetare: "Verheug U.”
De vasten is half voorbij, alvast één moment vooruitzien naar Pasen, de overwinning van Gods Zoon op lijden en dood.
Wij gaan op weg naar het licht.
Toen ik dit evangelie afgelopen week las, moest ik denken aan een mooie spreuk van de bekende priester- dichter Guido Gazelle: " Wil in uw huis – aan Christus Kruis de plaats van ere geven en menig kruis – wordt uit uw huis door Christus kruis verdreven”.
Een spreuk die heel goed past bij het evangelie van deze zondag Laetare.
"De mensenzoon moet omhoog geheven worden, zoals Mozes eens de slang omhoog hief in de woestijn”.
Omhoog geheven, zoals de evangelist Johannes dit beschrijft heeft een dubbele betekenis.
Aan het kruis is Hij letterlijk omhoog geheven, maar daardoor ook "verheven” , omhoog geheven, aan Gods rechterhand.
De redding van de mensheid heeft plaats in het kruisoffer.
 
 


Hij is het licht dat in de wereld is gekomen en het is de taak van de mens om door het geloof te wandelen in dát licht.
Maar soms bespeuren wij maar weinig van dat licht, lijden en leed is een kruis dat het licht overschaduwt en dan heeft de duisternis het leven in haar macht.
En juist in het kruis, in leed en lijden, kan de gelovige mens de genade ontvangen om zijn leven, in navolging van de aan het kruis verheven Christus uit handen te geven.
Het is de neerdalende liefde Gods die de mens naar boven trekt, naar God de Vader, ook al voert de weg vaak langs het kruis.
Ja, "Zozeer heeft God de wereld, de mensen liefgehad, dat Hij zijn eniggeboren Zoon heeft gegeven, zijn Zoon is niet gekomen om de wereld te veroordelen, maar om te redden”.
Het kruis is een teken dat God tot het uiterste is gegaan.
Door zijn liefde voor ons, keert hij het teken van zonde en slechtheid om in een teken van liefde.
Zo wordt het kruis een teken van Gods oneindige liefde.
Vanaf het kruis wil Christus ons Zijn liefde geven, Hij wil ons helpen onze kruisen te dragen.
We kunnen ons de vraag stellen: "waar zit ik aan vastgenageld, welk kruis heb ik te dragen”?
Zou het ons lukken, dat kruis om te keren en het te maken tot teken van liefde?
Even een voorbeeld: Hoeveel pijn hebben ouders en grootouders soms niet om hun kinderen en kleinkinderen, die hun eigen weg gaan en dreigen opgeslokt te worden in deze consumptiemaatschappij?
Maar… hoe vaak gebeurt het ook niet dat er later, toch de waardering en het begrip komt.
Dat het besef komt, dat hun naasten zo bezorgd waren, dat zij dan blij zijn dat zij nooit door hun ouders en grootouders in de steek zijn gelaten, dat altijd de deur bleef openstaan.
Zo is van beide kanten het dragen van een kruis omgezet in een teken van liefde.
Door op te zien naar Christus kruis, en Zijn liefde voor ons te ervaren, worden vele kruisen uit ons leven verdreven.
Hij laat ons niet in de steek, Hij wijst ons nooit af, Zijn hart blijft altijd openstaan.
Beste mensen, eigenlijk zou ook nu nog de bekende spreuk van Guido Gazelle, elk huis kunnen sieren: "Wil in uw huis – aan Christus kruis de plaats van ere geven en menig kruis – wordt uit uw huis door Christus kruis verdreven."
Amen.

Hans Smits