van oud naar nieuw

 
Broeders en zusters in Christus,
Vanavond vieren velen oudejaarsavond ofwel Silvesteravond.
Er wordt weer op veel plaatsen in de wereld met grote knallen, siervuurwerk en gespetter afscheid genomen van het oude jaar 2014.
Het duister van deze nacht zal dan even wijken voor het licht van het vuurwerk.
We wensen elkaar geluk en heil toe en maken weer onze goede voornemens en keuzes.
Ook in het evangelie horen we, dat iedere mens elke dag voor de keuze staat om te kiezen voor Christus, het Licht dat schijnt in de duisternis.
De laatste dag van het jaar heeft voor veel mensen een grote betekenis, de tijd is aangebroken om balans op te maken.
Alweer een jaar voorbij, de tijd ontglipt ons.
Vooral de vreugdevolle en gezellige momenten zouden we zo graag willen vasthouden.
Ja, de tijd even stil zetten, maar de klok tikt door.
Zowel droevige als vreugdevolle momenten zijn voorbij gegaan, we moesten verder.
Het was een jaar waarin we getuige waren van vele wreedheden en rampen.


Anno Domini, het jaar des Heren, 2015 staat weer voor de deur en het enige waarbij wij stil kunnen staan is de vraag of het afgelopen jaar ook voor ons wérkelijk het jaar des Heren is geweest.
Niet alleen wij maar ook de Kerk kan een balans opmaken!
Wij gedenken vandaag een Paus, Silverster I, die met grote wijsheid de Kerk probeerde te leiden.
Deze paus kon zich staande houden, omdat hij een rotsvast geloof had en stond op een onwankelbare rots: Jezus Christus. Dank zij Hem, Jezus Christus, werd de innerlijke eenheid bewaard, die paus Silvester nodig had om zich in te zetten voor de eenheid in de Kerk.
Zijn onverzettelijk geloof in Gods Zoon maakte hem tot een rots in de branding, iets wat de Kerk nodig had in de woelige tijden waarin paus Silvester toen verkeerde.
Ook wij staan bloot aan de wisselvalligheden van het leven, we worden vaak heen en weer geschud.
We leven in een tijd waarin niets absoluut waar is.
Alle ideeën en opvattingen zijn gelijkwaardig en mogen naast elkaar bestaan, ja, dat moet zelfs kunnen!
Men spuit zijn eigen mening of aanvaardt datgene wat hem het beste zint.
We leven in een tijd die gekenmerkt wordt door relativisme, iets dat elke mens lijkt te respecteren en een plaats verworven heeft in de samenleving.
Vrijheid: alles mag en moet kunnen.
Ondanks deze zo genaamde vrijheid, wordt er bewust verzet geboden, als het gaat om een absolute waarheid.
Wat de Kerk eeuwenlang verkondigt, is slechts één mogelijkheid, te midden van allerlei zienswijzen.
De Leer van onze Moeder de Heilige Kerk wordt ervaren en gezien als een doorn in het vlees.
Dat de huidige tijd zulk een houding aanneemt is niet zo vreemd.
Het ligt in het verlengde van het Evangelie, afgelopen zondag hoorden wij de woorden van de oude Simeon: "Gij zult een voorwerp van haat zijn” en Johannes zegt: "Het ware Licht, dat iedere mens verlicht, kwam in de wereld.
Hij was in de wereld; de wereld was door Hem geworden en toch erkende de wereld Hem niet.
Aan allen echter die Hem wel aanvaardden, aan hen die in Zijn Naam geloven gaf Hij het vermogen kinderen van God te worden”.
Kort samengevat: de één zal Christus als de Waarheid erkennen en de ander niet!
Zei Jezus niet tot Petrus: "Wie zegt gij dat Ik ben?’, waarop Petrus antwoord: "Gij zijt de Christus, de Zoon van de levende God”.
Het is het geloof in Christus, als Gods Zoon, die in de kerstnacht is mens geworden, Gods Zoon liggend in een kribbe.
God is werkelijk tot ons neergedaald, wij hebben Hem zoals Johannes zegt: "met eigen ogen gezien, wij hebben Hem aangeraakt ”.
"Het Woord is vlees geworden en heeft onder ons gewoond”.
Hij is voor ons gekruisigd, gestorven en begraven, Hij is uit de dood opgestaan en heeft ons verlost.
Deze belijdenis betekent dan wij Zijn woorden en daden ten volle aanvaarden.
Dat wij de Moederkerk en haar eeuwen oude Leer voor waarheid aannemen.
Christus is haar hoofd en Hij spreekt en handelt ten volle door haar, die Hijzelf heeft gesticht!
Deze visie op Christus en de MoederKerk, dus op het waarheidsgehalte, staat haaks op het hedendaagse relativisme.
Het zal er alles aan doen om het hooghouden van absolute waarheden monddood te maken.
Waarden en normen worden niet langer bepaald door de door God ingestelde wetten, maar door menselijke inzichten en verlangens.
Enkele voorbeelden zijn: abortus, euthanasie, het homohuwelijk, huwelijk en gezin, ze hebben ook dit afgelopen jaar weer geleid tot heftige discussies en dan zien we hoe weinig tolerantie er nog overblijft voor de Leer en de waarheid van het Evangelie.
Er gaat steeds meer waardigheid van de mens verloren.
Zoals het vuurwerk in de komende nacht, zo willen mensen vaak hun eigen licht laten schijnen.
"De duisternis nam Hem niet aan, Hij kwam in het zijne, maar de Zijnen aanvaardden Hem niet ”.
Beste mensen, laten wij ons het komende jaar inzetten voor de verkondiging van het Evangelie en de Waarheid die Christus is, laten wij het niet verborgen houden, zodat iedereen bewust en geheel vrij zijn of haar keuze kan maken.
Laten wij bij onze goede voornemens opnemen om voor elkaar te bidden, dat de mensen Hem weer mogen aanvaarden als het Licht van eeuwig leven en wij zo allen kinderen van God worden.
Ik wens u allen een Zalig uiteinde en een Gezegend Nieuwjaar.
Amen.

Hans Smits