_3.jpg)
Rust vinden voor de ziel
|
Broeders en zusters,
Voor velen staat de vakantie weer voor de deur.
Een tijd waarin wij ons vrij voelen, een tijd om naar uit te zien.
We zijn op zoek naar rust.
Alle mensen hebben van tijd tot tijd behoefte aan rust en ontspanning.
Deze zondag horen wij Jezus dan ook zeggen: "Komt allen tot Mij die uitgeput zijt en onder lasten gebukt, en Ik zal u rust en verlichting schenken”.
Ook Jezus weet dat de mens op tijd en plaats rust nodig heeft, Hij kent de mens.
Mensen kunnen dan ook rust vinden in hun geloof, maar voor velen is deze optie niet heel erg interessant.
Waarom niet?
Omdat echt gelovige mensen momenteel maar weinig aanzien in de wereld hebben.
Veel mensen spotten met de Kerk en haar eeuwen oude gebruiken.
Maar voor de Kerk is het ook niet zo belangrijk omdat zij de plaats inneemt die ook Christus innam.
Hij koos voor kribbe en kruis. |
|
Een gelovige vertrouwt niet op zichzelf maar op God, niet zelf de levensvragen beantwoord, maar die van God verwacht, terwijl de ongelovige op zichzelf vertrouwt, op zijn gevoel en verstand en juist daarin zijn antwoorden op de levensvragen probeert te vinden.
Dat is het grote verschil.
En dat ongeloof is in onze dagen overal te vinden, zelfs in de mensen die regelmatig naar de kerk gaan en actief in de kerk functioneren.
De Moederkerk en met name haar leer wordt door velen als achterhaald en ouderwets, niet meer bij de tijd beschouwd.
Men gaat in deze tijd niet meer van God uit maar van de mens.
Heel veel mensen beschouwen zichzelf als "wijzen en verstandigen”, zoals Jezus dit zegt in het evangelie: "wijs en verstandig in het oog van de wereld”.
De mensen kennen en kunnen veel en denken daarom de hele wereld naar hun wensen te kunnen veranderen.
En als iemand hier tegen in gaat is men niet vies van het genadeloos geven van kritiek, waaruit dan geen respect meer blijkt voor God en godsdienst.
En als we de argumenten dan beluisteren: ik ervaar dit zo, dat moet tegenwoordig toch kunnen, ik maak zelf wel uit wat wel en niet kan en mag, we leven niet meer in de middeleeuwen, dit is mijn mening en ik maak zelf wel uit of dat juist is, kortom, men geeft af op de Kerk en haar echte volgelingen.
Ze maken zich een eigen kerk en geloof, iets waarin iedereen zelf kan uitmaken en eigen normen stelt.
Ze kijken neer op vroegere generaties die hun leven hebben opgeofferd, die zich probeerden te houden aan de leer van de Kerk.
Jezus heeft het over die eigenwijsheid van de wereld, de hoogmoed en het egoïsme.
De Heer stelt tegenover die eigenwijsheid van de wereldse wijsheid het voorbeeld van de kinderen.
Een kind neemt van zijn ouders onbevangen woord en raad voor waar aan.
Geloven heeft ook altijd iets kinderlijks, niet omdat wij zelf niet zouden kunnen denken of beslissen, nee, maar omdat wij ons aan God toevertrouwen en Hem gehoorzamen.
God is getrouw, waarom dan nog twijfelen?
Christus nodigt ons uit om als een kind vol vertrouwen, met alle lasten en moeilijkheden, tot Hem te naderen.
Hij nodigt ons uit om het juk van Zijn Evangelie, het juk van de liefde op ons te nemen.
U zult zich afvragen: het Evangelie, een juk?
Het is toch een Blijde Boodschap?
Inderdaad het evangelie is een Blijde Boodschap, maar heus niet altijd gemakkelijk om na te leven.
Het kan soms heel moeilijk zijn en het kan zelfs grote gevolgen hebben om de waarheid en heel de manier van leven, zoals Jezus ons dat heeft voorgeleefd en ons in de leer van de Kerk voorhoudt, te aanvaarden en te beleven.
Bij velen komt dan vaak egoïsme en gemakzucht hiertegen in opstand.
Ja, dan is het gemakkelijk om dat juk van je af te gooien en de wijsheid van de wereld te aanvaarden, die het zoveel beter weet dan de Kerk en Christus.
Maar weet dan wel, we zullen geen rust vinden voor de ziel, we wenden ons van God af.
Jezus zegt ons daarom ook vandaag: "neem het juk op uw schouders en leert van Mij, Ik ben zachtmoedig en nederig van hart en gij zult rust vinden voor uw zielen”.
"Volg Mij na in zachtmoedigheid en nederigheid.
Aanvaard, net als Ik het kruis en je zult merken, dat Mijn juk zacht en Mijn last licht is, ook al lijkt het zwaar.”
Christus draagt het met ons mee!
Hij geeft een diepe innerlijke rust aan onze ziel, een vrede die de wereld niet kan geven.
Het is een vrede die vooruit kijkt op het eeuwig Pasen dat eens ons deel zal worden.
Beste mensen, het is de vrede van een goed geweten en van de verbondenheid met God, die sterker is dan alle tegenslag, ellende, verdriet en pijn.
Een die sterker is dan de dood.
Amen.
Hans Smits