Geleid door de Heilige Geest

 
Broeders en zusters in Christus,
U zult ook vast wel eens een moment hebben meegemaakt, waarna u rust zocht.
Hetgeen u was overkomen had u moe gemaakt, misschien wel ontredderd.
Ja, zo verging het ook de apostelen, ze zochten rust na die vreselijke en ook indrukwekkende gebeurtenissen waarvan ze getuigen waren geweest.
De vreselijke marteling en kruisdood van Jezus, daarna Zijn verrijzenis en Hemelvaart en nu die eenzaamheid, het gevoel aan hun lot te zijn overgelaten.
Misschien ook wel het gevoel om nu op eigen benen te moeten staan.
Maar wat nog het meeste speelde was wel de angst en de bedreiging.
Daarom hadden zich teruggetrokken, weg van die bedreiging en de pijnlijke herinneringen.
Hun geest en verstand moest tot rust komen.
De evangelist Johannes beschrijft dit als volgt: "Toen de dag van Pinksteren aanbrak waren allen samen op dezelfde plaats”.
Maar dat samenzijn, beste mensen, was niet bedoeld om zinloos te gaan zitten afwachten, nee, ze begonnen een periode van wachten, van bidden en verwachten.
Wat hen tot nu toe samenbond, dat was een geloof, een geloof dat hen afschermde van een gevaarlijke wereld.
En terwijl zij daar zo bijeen waren kwamen de woorden van Jezus weer tot leven: " Ik laat jullie niet verweesd achter, Ik zal jullie een Helper, een Trooster zenden”.
Er kwam weer ruimte in hun hart, hun geestelijk leven kwam weer op peil.
Plotseling stond Jezus in hun midden, Hij blies over en hen zei: " Ontvang de Heilige Geest.


Als gij iemand zonden vergeeft, dan zijn ze ook vergeven, en als gij ze niet vergeeft, zijn ze niet vergeven”.
Dan komt er weer ruimte om te leven, de benauwende sfeer verdwijnt en de angst maakt plaats voor moed.
Dan vervolgt het Pinksterevangelie met: " Er verscheen iets dat op vuur geleek en dat zich, in tongen verdeeld, op ieder van hen neerzette”.
Er gebeurt een groot wonder, de deuren vlogen open en zij kwamen vrijmoedig naar buiten.
Onder invloed van de Heilige Geest horen zij opnieuw de stem van de Heer die hen roept en zend.
De apostelen begonnen te spreken en iedereen, van welke nationaliteit dan ook, hoorden hen spreken in hun eigen moedertaal.
Zij hoorden hen spreken over Gods grote daden.
De mensen werden door hun woorden gegrepen en bekeerden zich.
Vijftig dagen na Pasen is er dan die kleine gemeenschap, de Kerk, die de wereld intrekt om daar getuigenis af te leggen van hun geloof in de verrezen Heer.
Ja, wat begeleidde de jonge Kerk?
Hevige wind, vurige tongen, geestdrift, durf, bezieling en bovenal het moedig getuigen van een waarachtig geloof.
Als we nu hierover lezen en nadenken komen er ook bij u misschien wel vragen naar boven.
Dat we soms heel moedeloos worden als we de Kerk van onze dagen vergelijken met de Kerk van het eerste Pinksterfeest.
Waar is dat vuur en enthousiasme gebleven?
Waar is dat geloof en het vurig getuigen ervan gebleven?
Staan wij als gelovigen soms niet machteloos?
Past dan het Woord Gods niet meer in deze wereld?
Medegelovigen, integendeel, de wereld hunkert zelfs naar de Blijde Boodschap!
De wereld verlangt de waarheid te horen evenals toen, bij het eerste Pinksterfeest.
Maar wie heeft nog de moed?
Wie is er nog bezield zoals de gelovigen van de jonge Kerk van Christus toen?
Wij moeten niet bang zijn om te getuigen, ons niet opsluiten of buiten laten sluiten, maar in onze woorden en daden de levenskracht van Christus laten doorklinken en laten zien.
De verrezen Heer zendt Zijn Geest naar deze wereld, om het vuur van de liefde te laten ontbranden in de harten van de mensen.
De Heilige Geest brengt het heilswerk van Christus, Zijn Paasmysterie, steeds weer tegenwoordig temidden van gelovigen, hoe gering in aantal ook.
Dezen vormen in de kracht van de Heilige Geest de gemeenschap van gelovigen van de Kerk van Jezus Christus.
Zij zijn geroepen om getuigenis af te leggen van de werkelijkheid van de verrezen Heer.
"Zendt Uw Geest uit, dan zal alles worden herschapen en Gij zult het aanschijn der aarde vernieuwen”, bidden wij in de Pinksternoveen.
De werking van de Heilige Geest is heel onopvallend en gewoon, daarom is Hij ook overal.
Hij werkt op de meest dagelijkse plekken: thuis, op het werk, op school.
Hij is aanwezig in het allergewoonste, ja, in iets dat het grootste is: de christelijke liefde!
Maar, beste mensen, wat heeft de Heilige Geest het in deze tijd moeilijk om tot de harten van de mensen door te dringen.
Vaak stuit hij op de grote obstakels in ons huidige leefklimaat.
Hij blijft bij ons aankloppen, maar wordt maar al te vaak niet binnengelaten, niet in de Kerk, niet in de wereld en ook niet in ons persoonlijk leven. Waarom niet?
Omdat er een andere geest, geschreven met de kleine letter g, de mens te veel in de ban houdt.
Het is de geest van onverschilligheid, zelfzucht en consumptie.
En Gods Geest dringt zich niet op, Hij nodigt zich in alle nederigheid en eenvoud uit.
Het is aan ons om deze uitnodiging aan te nemen of te negeren.
De werking van de Geest in jezelf of de ander is alleen merkbaar als je er ontvankelijk voor bent, als je je er voor open stelt.
Mensen die alleen maar oog hebben voor deze wereld missen een antenne die op God gericht is.
Daar waar mensen zich laten leiden door God goede Geest, daar zullen wij de werking van de Heilige Geest krachtig voelen in ons leven.
Als wij Zijn geboden onderhouden en leven vanuit Zijn liefde dan ervaren wij de verbondenheid met God en Zijn Zoon, Jezus Christus, door de werking van de Heilige Geest.
Laten wij openstaan voor die Goede Geest , de Geest als Voorspreker, Raadgever, Helper en Trooster, de Geest van waarheid.
Zo worden wij mensen, die vervuld van Gods Geest, zich inzetten voor een wereld die meer zal openstaan voor God, voor de liefde, de waarheid en de vrede.
Ik wens u allen een Gezegend Pinksterfeest toe.
Amen.

Hans Smits