Bekleedt u met Christus

Broeders en zusters,

Vandaag begint er weer een nieuw kerkelijk jaar. We beginnen met de advent, het uitzien naar het Christuskind, Zijn komst op deze aarde. We zullen zien dat er een hele duidelijke lijn loopt in de liturgie van de adventszondagen. Deze eerste zondag heeft, evenals de laatste dagen van het kerkelijk jaar, betrekking op het einde der tijden. Dat er ook aan ons leven ooit een einde komt, daarvan zijn wij allemaal zeker, maar tot het moment daar is, blijven wij leven in onzekerheid. Vandaag geeft Jezus ons enkele voorbeelden die ons wijzen op de noodzaak van waakzaamheid en het voorbereid zijn op het einde. Hij noemt Noach, die een ark, een reusachtige boot bouwt op het vaste land, voor als het land ging overstromen en alles ten onder zou gaan. Noach deed dit op bevel van God. Het moest voor de mensen als een waarschuwing dienen, maar ze lachten hem uit en zeiden: "die man is niet goed bij zijn hoofd”. Zij slaan Gods raadgevingen en waarschuwingen in de wind, niet wetende wat hen te wachten stond. In de tijd van Jezus was het niet anders en ook in onze dagen geldt hetzelfde, veel mensen zijn blind en staren alleen maar naar wat de wereld te bieden heeft en nemen de waarschuwen die door God gegeven worden niet serieus. Er is dus niets veranderd en het gaat nog altijd zoals in de tijd van Noach. Maar, beste mensen, bedoelt Jezus nu dat deze wereld gedoemd is te verdwijnen of bezig is te verdwijnen? Hij spreekt over de wereld die aan zondigheid en genoegzaamheid ten onder zal gaan. De evangelist Mattheus wil de mens even wakker schudden. We moeten loskomen van het alledaagse, zodat wij onszelf kunnen onderzoeken. Alleen dan zullen we in staat zijn de tekenen die de komst van Christus aankondigen herkennen. Tekenen die we bij onszelf moeten zoeken, tekenen die de mens alleen maar kan zien als men van binnen grote schoonmaak heeft gehouden.