Weglopen en thuiskomen

 
Broeders en zusters in Christus,
Deze zondag horen wij de parabel van de verloren zoon.
Jezus vertelt een verhaal waarin velen zich onmiddellijk in zullen herkennen en iets wat diep in het hart aanspreekt.
Een vader en zijn twee zonen, de ene zoon trouw en volgzaam, een harde werker, de andere zoon een vrijbuiter en feestvierder, kortom een levensgenieter en een losbol.
Het evangelie gaat over weglopen en thuiskomen.
Het velt geen oordeel over noch de jongste, noch de oudste zoon, maar belangrijk is de rol van de vader die op de uitkijk blijft staan.
Ik denk dat de vader zijn jongste zoon geen moment uit zijn gedachten heeft verbannen en zijn hart niet voor hem heeft gesloten.
Hij wil geen van beide zonen verliezen, de één niet, ook al heeft hij alle vrijheid gekregen en genomen en ook de oudste zoon niet en vraagt hem liefdevol te vergeven en zich te bekeren.
De jongste "de verloren” zoon, kwam uiteindelijk te leven tussen de varkens en moest zijn maag vullen met schillen die die bestemd waren voor de dieren.
Hij kwam tot nadenken en bekeerde zich, hij besloot zich het plichtbesef en een verantwoordelijkheidsgevoel eigen te maken.
Hij wil weer in het reine komen met God en met zijn medemens.
En dan geen trouw in de zin van slaafse navolging, geen leven naar de letter van de wet, maar naar de Geest van God.
Wanneer de mens de fout in gaat, doet Hem dat pijn en is Hij teleurgesteld en verdrietig.
We zien tegenwoordig meer dan ooit dat velen verloren lopen.


Niet vanwege eigen zonden en tekortkomingen, waarvan wij ons steeds weer moeten bekeren, maar omdat mensen vaak zo moeilijk hun bestemming kunnen vinden.
Geen zinvol bestaan meer hebben vanwege blokkades en isolement in henzelf maar ook door anderen aangedaan vanwege oorlog, geweld ( zowel lichamelijk als geestelijk), armoede, onvrede, genotzucht en haast.
Mensen raken de vaste grond onder hun voeten kwijt, maar toch blijft God hen zoeken, zoeken naar al deze mensen die ronddobberen om hen weer op het vaste land te brengen.
Vaak wil men zich niet door God laten leiden en zoeken liever hun eigen wegen.
Juist in dit evangelie van deze zondag zien wij in beelden de liefdevolle zorg van God.
Hij is als de goede herder, die op zoek gaat naar het verloren schaap tot hij het vindt.
Maar vooral is Hij als een vader, die met pijn in het hart zijn zoon andere wegen ziet gaan, Hij dwingt zijn zoon niet om te blijven, zoals God ook de mensen in deze wereld niet dwingt, maar de vrije wil laat.
Hij is zoals de vader die blijft hopen en verwachten, dat mensen zelf zullen zien hoe zij Hem hebben gekwetst en beledigd.
Maar dan is er vreugde, dan mag er feest gevierd worden en is er vrolijkheid, wanneer een mens tot inkeer komt.
Ja, beste mensen, we hebben een grote God en Hij wil niets liever dan dat ook wij gelukkig en volledig zijn.
Net als die man of vrouw, net als die vader uit het evangelie, kan ook God alleen maar gelukkig zijn als iedereen compleet is.
Want er kan niemand gemist worden.
De echte vreugde is er pas als ook het zwakste gevonden wordt en tot zijn recht kan komen.
God, die liefde is, is op zoek naar allen die verloren zijn gelopen, kwijt zijn geraakt.
Juist wanneer wij in ons leven verdwaald zijn of ons ver van huis voelen, is het van groot belang dat we ons Gods liefde in herinnering brengen.
Te beseffen dat wij nog steeds de moeite waard zijn.
Dat het de moeite loont om een plek terug te vinden en weer ons werk te doen.
Het is voor mensen die eenzaam en verloren zijn, en laten we eerlijk zijn, dat zijn wij eigenlijk allemaal wel eens, van groot belang dat we dan een beetje aandacht krijgen.
Soms zijn we allemaal wel eens dat kind, dat zoekende is.
Dat dan zijn handen uitstrekt om geholpen te worden.
Begrip en meeleven, zijn een belangrijke steun.
Dit vooral voor hen die eenzaam zijn en voor hen die misschien in de put zitten en geen uitweg meer zien.
Belangrijk is dan te laten voelen dat zij gezocht worden, dat wij hen missen en dat ook zij erbij horen.
Laten wij in ons leven blijven geloven in de kracht van God die ons blijft zoeken en die in ons zoekt naar geluk.
Amen.
 
Hans Smits