Mijn Heer en mijn God

Broeders en Zusters in Christus, Twijfelen, ja zelfs in het begin bij de apostelen was er twijfel. Thomas is hier een voorbeeld van. Velen van ons hebben geleerd dat wij aan ons geloof niet mogen twijfelen. En dat is ook heel juist!! Want God bestaat en zijn woord is betrouwbaar. Ons geloof is het geloof kennen met het hart!! Het is een overgave. Waar zit dan eigenlijk het probleem van het ongeloof en de twijfel? Misschien kunnen we de vraag stellen: wanneer en hoe spreekt God tot de mens? Hier op aarde kunnen wij God niet van aangezicht tot aangezicht zien, en Gods woord wordt altijd gebracht en doorgegeven in een menselijk woord. Zo blijft God , terwijl Hij aanwezig is toch de afwezige.
 
 

In het Oude Testament horen we regelmatig profeten klagen over een vermeende afwezigheid van God, en ook Christus riep klagend vanaf het kruis: "Mijn God, mijn God waarom hebt Gij mij verlaten”. Soms, door alle narigheid in de wereld, roept het bij mensen wel eens vragen op . Waarom grijpt God niet in , daar waar onschuldigen worden gemarteld en vermoord, waarom laat Hij zoveel kwaad toe? Wij stellen hier vragen bij en ik denk terecht want: Een geloof waarbij geen vragen worden gesteld is een dood geloof . Zo ging het ook met thomas, hij heeft zo zijn twijfels. Hij kan alles wat er gebeurt is, de ergernis van het kruis, de vernedering van een onschuldig mens, niet plaatsen in het licht van Gods liefde, niet plaatsen bij de persoon van Jezus van Nazareth. Jezus neemt die twijfel van Thomas heel serieus, en zelfs ernstig. Christus maakt hem geen verwijt, maar Hij wijst hem de weg naar het echte geloof. Hij zegt : "Kom Thomas, je kunt Mij niet herkennen met je verstand en het geloof kun je niet veroveren met bewijzen. Thomas bewandelde een verkeerde weg, hij wilde zien en begrijpen om te geloven. "Als ik mijn vinger niet kan leggen in zijn hand en mijn hand niet in zijn zijde zal ik zeker niet geloven.
Dan verschijnt Jezus ook aan hem en zegt: "kom dan maar hier, Thomas, leg je hand in mijn zijde”. Jezus wil hiermee zeggen: "geef je over, laat je meevoeren, erken dat je niet alles kunt oplossen met je verstand”. God herkennen kun je alleen door je aan Hem over te geven, te geloven in Zijn liefde. Die liefde geeft je inzicht en leert je omgaan met twijfels. Thomas was iemand die alleen maar geloofde in wat hij zag, hij heeft met eigen ogen gezien dat Jezus was gestorven. En nu is hij teleurgesteld en ontmoedigd, hij twijfelt! Zijn weg naar het geloof verloopt heel langzaam en met veel moeite. Toch blijft hij aangesloten bij de groep van de apostelen, daar kan hij zichzelf zijn, hij voelt zich er thuis. Hij wordt door de andere apostelen niet buitengesloten als ongelovige, ze gunnen hem alle tijd. Dan uiteindelijk komt hij tot geloof en spreekt geen van buitengeleerde geloofsbelijdenis, maar een spontane belijdenis: "Mijn Heer en mijn God”. Vijf woorden met een hele grote en waardevolle inhoud, niet uit een boek, maar uit het hart! Beste mensen, Ik hoop dat dit evangelie van de ongelovige en gelovige Thomas een troost voor ons mag zijn. Wij mogen best leven met onze twijfels als we maar komen tot de volle overgave aan Gods liefde. Twijfels over het geloof, worden geboren uit hoogmoedigheid, het beter weten, door een diepgaande discussie, het telkens maar willen bewijzen met de huidige techniek, dit alles tast ons geloof aan, het bezoedeld de kern van ons geloof en kan zelfs vernietigend werken. Maar de gewone twijfels, die het zoeken zijn naar God, die kunnen ons geloof alleen maar verdiepen, want een geloof zonder vragen is een dood geloof. Daarom zegt Jezus tot Thomas maar ook tot ons: Zalig zij die niet zien en toch geloven”. Ons geloof moet een biddend geloof zijn, een mens die biddend door het leven gaat, zal ook bereid zijn om God in zijn leven te aanvaarden, ook al worden niet alle verwachtingen en wensen door Hem vervult. Als het geloof, het paasgeloof, nu niet meer bij veel mensen het hart vervult, dan zullen wij helaas de grootste oorzaak moeten zoeken bij een groot stuk verschrompeling, een wegkwijnend gebedsleven. Als wij regelmatig bidden en contact houden met de levende Heer , dan zal ons geloof een vreugdevol en vredig geloof zijn. Ja, zo verging het ook de apostelen. Hoe dieper ze doordrongen werden van de verrijzenis en de aanwezigheid van Christus, hun Heer, hoe dieper hun geloof hoe meer zij de kracht ontvingen om met vreugde de oneindige liefde van God en de triomf van Christus op de dood te verkondigen. Wij moeten ons durven toe te vertrouwen aan God, aan Zijn oneindige liefde. Want God openbaart zich niet in het verstand , maar in het hart.

Amen

Hans Smits