Velen zijn geroepen, maar weinigen uitverkoren

 
Broeders en zusters in Christus,
Christus spreekt vandaag in een gelijkenis over de goede toekomst bij God.
De toekomst van het komende Bruiloftsmaal.
Iedereen wordt er voor uitgenodigd, God zet de deuren open!
Maar Christus moet constateren dat heel veel mensen de uitnodiging afslaan, weigeren te geloven, weigeren om de weg te gaan die God hem/haar wijst.
Ze gaan liever hun eigen weg, varen op hun eigen kompas.
Ze hebben het te druk met de dagelijkse beslommeringen en gaan liever in op het heden, dan op de toekomst die God voor hen heeft bereid.
Deze goede toekomst interesseert velen niet!
Het is allemaal nog ver weg, ze moeten er natuurlijk veel voor wegwuiven.
Ze leven liever een leven van grijpen en pakken zoveel men krijgen kan.
Maar wat is die goede toekomst?
We zullen het uitjubelen: ”Dat is onze God, op wie wij hoopten, Hij heeft ons gered”.
Vrede en vreugde zal ons deel zijn, samenzijn in harmonie met God.
Wij, als gelovige mensen, mogen met dit perspectief leven.
Wij mogen leven met een groot Godsvertrouwen, omdat wij geloven dat ons leven in de handen van God ligt.
Hij heeft het beste met ons voor en eens zullen wij dat allemaal mogen ervaren als de hemel ons deel is geworden.
 

Afbeelding invoegen

Uit de parabel die Christus vertelt kunnen wij opmaken dat wij voor God heel waardevol zijn.
Hij is het, die ons uitnodigt op het bruiloftsmaal van Zijn Zoon.
Hij dwingt ons niet, maar doet dit uit liefde voor ons!
Want als je van iemand houdt, dan is die persoon ook heel waardevol.
Maar hoe is het dan andersom?
Wat betekent God voor de mensen, voor ons?
In de parabel zien we gebeuren, hoe weinig de genodigden voor de koning over hebben.
Hier zien we duidelijk dat liefde en houden van, heel broos kan zijn als eigen belang voor gaat.
De koning nodigt zelfs iedereen uit en dan beginnen al gauw de smoesjes.
De één vindt zijn akker belangrijker, de ander het zaken doen.
Tijd vrijmaken voor het bruiloftsmaal willen ze niet!
Anderen grepen zelfs de dienaren vast, mishandelden hen en brachten hen om het leven."
De koning ontstak in toorn en verdelgde die moordenaars.
Ja, het bruiloftsmaal was gereed, maar de genodigden waren het niet waard.
Dan stuurt hij zijn dienaren naar de wegen en brachten iedereen naar de bruiloftszaal, goeden zowel als slechten.”( Matth. 22: 7 en 10)
Kunnen we deze parabel ook niet heel goed vergelijken met onze tijd?
Heel veel mensen zeggen gelovig te zijn, maar met regelmaat bidden en zondags de H. Mis bijwonen, daarvoor is geen tijd en hebben vaak andere dingen meer voorrang.
Ook zij hebben allerlei smoezen, de één moet werken, de ander sporten of op familiebezoek.
Ja, er zijn zoveel dingen te bedenken om te verzuimen.
Men laat zich opslokken door de wereld om hen heen en maken zichzelf wijs dat alles moet kunnen en niets hoeft.
Het is vaak leven met een dubbele agenda!
De mensen maken overal tijd voor, maar moet dit dan ook niet gelden voor de Schepper, is er voor Hem geen tijd vrij te maken als we zo van Hem houden?
De tijd vraagt om vernieuwing en getuigen van de Waarheid!
Het slechte, het zondige, achter ons laten en de weg van Christus gaan, God een ereplaats geven in ons hart en in ons leven.
St.Paulus zegt: " Vernieuwt uzelf wat uw geestelijke gesteltenis betreft en bekleedt u met de nieuwe mens, naar Gods beeld geschapen”. ( Ef.4: 23) Maar tenslotte liep de bruiloftszaal toch vol met gasten, slechten zowel als goeden.
Zij hebben geantwoord op de oproep van de koning, zij weten dat zij op Gods genade zijn aangewezen.
Wij moeten het leven, als genodigden tot het Bruiloftsmaal, invullen met onderlinge liefde, warmte en genegenheid, het egoïsme bestrijden door offervaardigheid.
Zo dragen wij een prachtig bruiloftskleed!
Maar dan zit er toch iemand tussen zonder bruiloftskleed.
En de koning sprak: "Vriend, hoe zijt gij hier binnengekomen zonder bruiloftskleed aan?
Maar de ander stond sprakeloos.
Toen zei hij: Bindt hem handen en voeten, en werpt hem naar buiten in de duisternis: daar zal geween zijn en tandengeknars.” (Matth. 22: 11-13)
De laatste woorden van het evangelie klinken dan ook enigszins dreigend: "Want velen zijn geroepen, maar weinigen uitverkoren.”
Ja, geroepen en uitgenodigd, beste medegelovigen, dat wordt iedereen, maar niet iedereen zal het geluk bij God bereiken!
Om daadwerkelijk uitverkoren te worden, daarvoor moeten wij in ons leven consequent de weg van het geloof gaan, moeten wij als genodigden leven.
Voortdurend leven en handelen vanuit het geloof.
Telkens weer moeten wij ons opnieuw afvragen of wij wel gekleed zijn voor het bruiloftsmaal.
Moeten er voor waken dat ons geloof niet alleen maar uiterlijk vertoon is, maar vanuit het hart komt.
"Geeft de duivel geen kans”, zegt St.Paulus.
Wij zijn door het H.Doopsel bekleed met Jezus Christus en ons lichaam is een tempel geworden van de H.Geest.
We mogen dan ook dankbaar zijn dat wij nu al kunnen deelnemen aan het offer van Christus en naar Hem mogen opzien en Hem ontvangen.
Laten wij er zorg voor dragen dat wij het kleed van Jezus Christus waardig dragen, zodat wij ook na dit leven, Gods uitnodiging mogen ontvangen en aanzitten aan het bruiloftsmaal van het Lam.
 
"Ecce Agnus Dei, ecce qui tollis peccata mundi,
Zie het Lam Gods, zie Hem, die de zonden van de wereld wegneemt.”
Amen.
 
Hans Smits