Octaaf dag van de heilige INNOCENTES (Onschuldige Kinderen)*

De Onschuldige Kinderen zijn omwille van Christus gedood, door een goddeloze koning zijn de zuigelingen geslacht.
Nu volgen zij het vlekkeloze LAM, en roepen steeds: "Ere zij U, o Heer”. (Antifoon bij het Magnificat)
Op de octaaf dag schakelt de Kerk de rouw om de moeders uit en eert de heilige kinderen in de kleur van het martelaarschap; ook wordt het Gloria en het allelujagezang gezongen.
Hier volgt een preek van de Kerkvader Augustinus:
"Bij de geboorte van de Heer begon ook de droefheid, niet voor de hemel, maar voor de aarde.
Voor de moeders is het weeklagen bestemd, voor de engelen de vreugde, voor de kinderen de dood.
God is het immers die geboren werd; daarom moet Hem de Onschuldige Kinderen als offer gebracht worden, die gekomen is, om de boosheid van de wereld te veroordelen.
Lammeren moeten worden geslacht, wijl het LAM dat de zonden van de wereld wegneemt, gekruisigd zal worden.
Maar de moederschapen klagen, omdat zij hun lammeren verliezen, die nog nauwelijks blaten kunnen. Een groot martelaarschap, een gruwelijk schouwspel!
Zonder reden wordt het zwaard getrokken, omdat de nijd tandenknarst.
En toch doet de Nieuwgeborene niemand kwaad.
Maar wij zien de moederschapen, die over de lammeren treuren.
Een stem is in Rama gehoord, een groot weeklagen.
 

Afbeelding invoegen
Het zijn panden die haar niet zijn toevertrouwd, maar die zij zelf heeft voortgebracht, niet, die haar in bewaring zijn gegeven, maar die zijzelf verworven heeft.”
 
De twee beurtzangen prijzen de maagdelijkheid van Maria (ze passen goed bij het officie).
Juist op het feest van de Onschuldige Kinderen en vandaag wordt ons duidelijk, welke grote waarde de Kerk aan de maagdelijkheid en zuiverheid hecht.
Het lied, dat het gehele feest doorklinkt, luidt: "Dat zijn degenen die zich onbevlekt bewaard hebben; ze zijn maagdelijk en volgen het LAM, waarheen het ook gaat”.
Daarom wordt in de Kersttijd steeds weer de "vruchtbare maagdelijkheid” van Maria bezongen.
De Mis wederom de heerlijke voorstelling van het geheim, een afbeelding van de Godsverering in de Hemel: het LAM als geslacht op het altaar liggend en daaromheen honderd vier en veertig duizend zielen, de eerstelingen van God.
In vereniging met deze schare vieren wij vandaag de H. Mis.
 
Lezing uit de H. Schrift: Romeinen 7,1-25:
De Apostel Paulus moet weer op de wet terugkomen: de gedachte dat alles wat met CHRISTUS is geschied, ook op mystieke wijze aan zijn ledematen geschiedt, geeft een nieuwe wending in de verhouding van de Christen tot de Wet.
De Christen is van de Wet bevrijd, omdat hij met het Lichaam van Christus gestorven is en nu rechtmatig God dient (1-7).
In de volgende verzen (2-25) spreekt Paulus van de onverloste mens.
In hem strijden twee machten om de overwinning: de inwendige mens, het verstand dat het goede inziet en goedkeurt en het vlees, waarin de slechte begeerlijkheid en daarmee de zonde wortelt.
De Wet kon de kracht van de zondige natuur niet breken.
Dat kan alleen de GENADE van CHRISTUS.
Hij verlost ons van de macht van de zonde.
Immers ik weet dat er niets goeds in mij woont; ik bedoel in mijn vlees.
Zeker, het willen is in mij wel aanwezig, maar niet het doen van het goede, want niet doe ik het goede, dat ik wil…
Maar in mijn ledematen bespeur ik een andere wet, die strijd voert met de wet van mijn rede en die mij gevangen houdt in de wet van de zonde, welke in mijn ledematen heerst.
O, rampzalige mens, die ik ben!
Wie zal mij verlossen van dit lichaam des doods?
God zij dank; het geschiedt door Jezus Christus onze Heer.
 
Afsluiting: Met de dag van heden is het eigenlijke kerstfeest besloten.
Morgen begint al weer het tweede hoge feest, het feest van de Openbaring des Heren (Epifanie).
Het kerstfeest als feest van de geboorte van Jezus Christus begon met een vigilie, vooravond, rees omhoog tot een feestdag, het feest van de geboorte des Heren, dat in een drievoudig Misoffer met stijging gevierd werd.
De drie bijfeesten dienden tot verhoging van het hoofdfeest.
De Zondag in het octaaf verdiepte de gedachte van Kerstmis en sloeg tevens een brug naar het Paasfeest.
De octaaf dag bracht het feest tot een nieuwe hoogte.
Het feest van de Naam van Jezus breidde het octaaf uit.
De drie laatste dagen, octaaf dagen der bijfeesten, lieten het Kerstfeest zacht uitklinken.