Laffe konijnen nemen de Katholieke Kerk over

In een interview met de traditionalistische blog Rorate Caeli bevestigt Mgr. Athanasius Schneider dat in de Kerk meerdere persoonlijkheden ronddwalen met het doel om de traditionele Leer van Christus omver te werpen.
"Laffe konijnen nemen de Katholieke Kerk over", luidt het.
 
"Het gebrek aan geloof of ketterij is inderdaad een grotere zonde dan schisma", zegt Schneider.
"Zoals Sint-Aquinas zei: 'Ongeloof is een zonde t.o.v. God, omdat Hij Zelf de Eerste Waarheid is, waarop het geloof is gebaseerd.
Schisma staat lijnrecht tegenover kerkelijke eenheid, wat uiteraard niet zo belangrijk is als God.
Daardoor is de zonde van apostasie groter dan de verdeeldheidszonde.
 

Afbeelding invoegen

De eigenlijke crisis in de Kerk bestaat erin dat er mensen zijn die niet strenggelovig zijn die bepaalde cruciale kerkelijke functies beheersen.
Er zijn theologen, seminariemeesters, kerkelijke oversten, kardinalen, parochiepriesters en bisschoppen die zichzelf zogezegd onderwerpen aan de paus."
 
Volgens de bisschop maakt de Kerk cruciale fouten.
Zo uit hij kritiek op Bergoglio's beslissing om de rituele Voetwassing op Witte Donderdag aan te passen.
"De voetwassing van vrouwen, samen met die van mannen, leidt de aandacht af van de Eucharistie en het priesterschap, en zaait verwarring omtrent de historische symboliek die in verband wordt gebracht met de twaalf mannelijke apostelen.
De universele traditie van de Kerk stond nog nooit toe dat de Voetwassing plaatshad tijdens de Heilige Mis, daarentegen had ze plaats tijdens een speciale ceremonie.
Trouwens: een man die publiekelijk vrouwenvoeten kust wordt beschouwd als onkuis en ongemanierd."
 
Schneider stelt vervolgens dat er tegenwoordig te veel aandacht wordt besteed aan het pauselijke gezag: "Gedurende enkele generaties, tot nu, is er in de Kerk een soort van 'pauselijke aandacht.'
Dat is zonder twijfel buitensporig als je bedenkt dat de pauselijke persoon maar een beperkte functie heeft.
Zo'n buitensporige aandacht voor de paus mondt uiteindelijke uit in een buitensporige en verkeerde theologische benadering omtrent de pauselijke onfeilbaarheid."
 
'Het is mijn Kerk'
"De Kerk is niet de persoonlijke eigendom van de paus.
De paus kan niet zeggen dat hij de Kerk is.
De paus is slechts de Vicaris, niet de opvolger van Christus.
Ik denk dat in een tijd waarin veel geestelijken hun heilige plicht negeren, het de Heilige Geest is die die gelovigen oproept om een dam op te werpen om het authentieke 'sentire cum ecclesia' katholieke geloof te verdedigen."
"De paus staat zeker niet aan de traditionalistische kant, maar aan de tegenovergestelde kant", zegt Schneider.
"We moeten altijd bidden dat God de Kerk uitrust met traditioneel-gezinde pausen.
Maar we moeten er ook rekening mee houden dat alleen God dat in de Hand heeft.
Uitdrukkingen als 'ontwikkeling van de doctrine' en 'pastoraal medelijden' betekenen eigenlijk dat ze de Leer van Christus willen wijzigen.
Het druist volledig in tegen wat de apostels voor de Kerk hebben voorzien.
Uiteindelijk willen die geestelijken een andere kerk, zelfs een andere religie: een naturalistische religie, die is aangepast aan de tijdsgeest.
Zulke geestelijken zijn echt wolven in schaapskleren, vaak flirten ze met de wereld.
Het zijn geen heldhaftige herders, het zijn wel laffe konijnen."