Kerkwijding van de Sint Pieter & Sint Paulus in Rome*

 

Onder de heilige plaatsen die de eerste Christenen in ere hielden, werden die vooral bezocht, waarin de lichamen van de heilige martelaren rustten.
Een grote verering echter bracht men aan dat deel van het Vaticaan, waar het graf van de heilige PETRUS lag.
Uit alle landen trokken de Christenen daarheen ter bedevaart, als tot de rots van het Geloof en het fundament van de Kerk.
Hierheen ging ook keizer Constantijn de Grote acht dagen na zijn doopsel.
Hij legde zijn diadeem af, wierp zich deemoedig ter aarde en vergoot rijkelijk tranen.
Dan groef hij met schop en houweel in de grond, droeg ter herinnering aan de twaalf Apostelen twaalf manden aarde van deze plaats en gaf daarmee de omtrek aan van de basiliek, die ter ere van de prins der Apostelen gebouwd moest worden.
Deze werd daarna door Paus Silvester I op 18 november ingewijd.
De Paus richtte daarin een stenen Altaar op, dat hij met Chrisma zalfde en hij bepaalde, dat in het vervolg slechts stenen Altaren mochten worden opgericht.
De nieuwgebouwde Sint Pieters kerk werd door Urbanus VIII op 18 November 1626 geconsacreerd.
De Basiliek van Sint PAULUS werd in 1823 door een brand geteisterd, maar met grote onkosten herbouwd en op 10 december 1854 bij gelegenheid van de afkondiging van het Dogma van de Onbevlekte Ontvangenis van Maria door Paus Pius IX geconsacreerd.
 
 
 
 
 


  

Afbeelding invoegen