Is Vaticanum II een dogmatisch concilie?

In tegenstelling tot wat velen menen, is Vaticum II geen dogmatisch concilie, maar een pastoraal concilie. Johannes XXIII verklaarde dit in zijn openingstoespraak op 11 oktober 1962.
Het werd ook meerdere malen bevestigd door Paulus VI: "Verschillend van de andere concilies was dit geen direct dogmatisch, maar een disciplinair en pastoraal concilie” (Generale Audiëntie, 6 Augustus 1975).
Wat betekent dit precies?
Dit betekent dat het concilie niet de intentie had om onfeilbare uitspraken te doen voor de universele Kerk inzake geloof en zeden.
Met andere woorden, er werden geen nieuwe dogma’s verklaard, noch dwalingen veroordeeld.
Betekent dit dat niets in het Concilie dogmatische waarde heeft?
Neen.
Eerder verkondigde dogma’s die teruggevonden worden in Vaticanum II, behouden uiteraard hun dogmatische karakter.
 

Afbeelding invoegen

Ter illustratie: "Het college of corps van bisschoppen heeft echter alleen maar gezag, voor zover het beschouwd wordt samen met de paus, de opvolger van Petrus, als het hoofd van dit college, en met behoud van diens primaat over allen, herders zowel als gelovigen.
De paus immers heeft, krachtens zijn ambt als plaatsbekleder van Christus de herder van de gehele Kerk, de volledige, hoogste en universele macht over de Kerk, een macht, die hij altijd vrij kan uitoefenen.” (Lumen Gentium 3.5)
Deze dogmatische waarheid werd reeds eerder afgekondigd in Vaticanum I, dat wél een dogmatisch concilie was.
Verwijzingen naar de "onfeilbaarheid” van Vaticanum II hebben dus enkel en alleen betrekking op eerdere onfeilbare beslissingen van het Magisterium, en dus niet op de algemene pastorale verklaringen van het concilie.
Vandaar dat Paulus VI verklaarde dat Vaticanum II "geen direct dogmatisch” concilie was.
Pastorale en dogmatische beslissingen verschillen grondig.
Dit is een belangrijk onderscheid.
Pastorale beslissingen zijn tijdsgebonden, kunnen steeds veranderen en schieten soms tekort in pastorale voorzichtigheid.
De Heilige Geest behoedt de Kerk voor dwaling, niet voor pastorale vergissingen.
Dogma’s daarentegen zijn eeuwig, onveranderlijk en in een zekere zin "volmaakt”