Heilige FELIX van Valois*

 

Heilige FELIX van Valois: Uit de slavernij van de duivel.
Sterfdag: 2 november 1212
Graf: in het klooster Cerfroid (Meaux).
Afbeelding: als trinitariër (wit kleed met rood-blauw kruis) met een wit hert naast zich.
Leven: de heilige Felix (geboren 1127) is met Johannes de Matha stichter van de orde der Trinitariërs tot vrijkoop van de Christenslaven uit het juk van de Saracenen (moslims).
Het brevier verhaalt uit zijn leven enige wonderbare trekken: als jongen ontdeed hij zich meermalen van zijn gewaad om naakten te kleden.
Van zijn oom, graaf Theobald verkreeg hij gratie voor een ter dood veroordeelde en voorspelde, dat deze moordenaar spoedig een deugdzaam leven zou leiden, wat ook geschiedde.
Met de heilige Johannes de Matha reisde hij op bevel van een engel naar Rome om van de Paus het verlof voor het stichten van een orde af te smeken.
Paus Innocentius III verkreeg gedurende de Mis van God de openbaring betreffende de Orde voor de verlossing van de gevangenen en zo werd FELIX door de Paus zelf met zijn gezellen met het tweekleurig kruis op een wit habijt bekleed, juist zo, als ook de engel was verschenen.
Eveneens bepaalde de Paus, dat deze orde om de drievoudige kleur van het gewaad de naam van de allerheiligste Drie-eenheid zou dragen.
In het pas gestichte klooster Cerfroid werd hij een verschijning van de allerzaligste Maagd waardig gekeurd.
In de nacht van het feest van de geboorte van Maria versliepen door bijzondere toelating van God alle
ordebroeders de metten, zodat FELIX alleen in het koor verscheen; daar vond hij de allerzaligste Maagd te midden van het koor in het kloosterkleed van de Trinitariërs met het kruis getooid in gezelschap van een grote schaar eveneens zo geklede engelen.
Met hen vereend, onder leiding van Maria, mocht FELIX het heilig Officie volgens voorschrift zingen.
 

Afbeelding invoegen

En alsof hij van deze aardse gezangen tot de koren van de zaligen werd opgeroepen, zo werd hij door een engel van zijn ophanden zijnde dood op de hoogte gesteld: hij vermaande nu de zijnen tot standvastige liefde jegens de armen en gevangenen en zo stierf hij op de 4de November 1212 in de hoge ouderdom en rijk aan verdiensten.