De H.Paulus, de 1ste kluizenaar*

De heilige Paulus:
Sterfdag: 15 januari 347.
Hij werd 113 jaar.
Graf: grote relikwieën in Rome St Pieter en Sancta Maria op het Kapitool.
Afbeelding: voorgesteld met palmbladeren bekleed en met een raaf.
Leven: Paulus "de eerste kluizenaar” is de banierdrager van die mannen, die uit liefde tot CHRISTUS de wereld verlieten en in de eenzaamheid van de woestijn met haar ontberingen in heilige beschouwing bevolkten; de kluizenaars waren grote smekers in die moeilijke dagen, waarin de Kerk in hevige strijd met de dwaalleringen moest strijden.
Hun voorbeeld was eeuwenlang de opvoedingsschool van de christelijke volmaaktheid; zij waren de voorlopers van het monnikenwezen en van het ordes leven van de Kerk.
Het Brevier verhaalt de volgende stichtelijke legende van de heilige Paulus: Eens werd hij door de Antonius, de negentigjarige grijsaard, op Gods woord bezocht.
Ofschoon zij elkaar nooit gekend hadden, groetten zij elkaar toch, ieder bij zijn eigen naam en onderhielden elkaar met godsvruchtige gesprekken; toen bracht de raaf, die vroeger aan Paulus steeds een half brood gebracht had, ditmaal een heel brood.
 

Afbeelding invoegen

Nadat de raaf was weggevlogen, sprak Paulus: "Zie, de Heer, de waarachtig goede en liefdevolle, heeft ons voedsel gezonden.
Het is nu reeds zestig jaar, dat ik dagelijks een half brood ontvang, bij uw komst echter heeft de Christus het levensonderhoud van zijn soldaten verdubbeld”.
Zij nuttigden daarom onder dankzegging aan een bron hun voedsel en toe zij zich enigszins verkwikt hadden, brachten zij de Heer opnieuw hun dank, zoals zij plachten te doen en brachten de gehele nacht in het bezingen van Gods Lof door.
De volgende dag in de vroegte openbaard Paulus aan de heilige Antonius zijn op handen zijnde dood en vroeg hem, dat hij hem het kleed, dat hij van Athanasius had gekregen, zou halen, om zijn lichaam daarin te wikkelen.
Toen Antonius van die reis terugkeerde, zag hij de ziel van Paulus omgeven door scharen engelen en in het koor van de profeten en apostelen ten hemel varen.
– De heilige Hieronymus beschreef omstreeks 376 het leven van de eerste kluizenaar.
 
De HEILIGEN.
Onze leraren in de deugd: Juist nu kunnen we zien, hoe de heilige van de dag onze gidsen zijn naar de volmaaktheid.
De Kerk ontplooit voor onze ogen het leven van de heiligen, brengt gaarne hun deugden naar voren en geeft ze ons ter navolging.
Beschouwen wij, welk middel de Kerk daartoe gebruikt.
In de metten lezen wij met aandacht het leven van de Heilige, met voorliefde zelfs ook iets van de geschriften van den Heilige.
Daar geldt het spreekwoord: Woorden wekken maar voorbeelden trekken.
In het gebed van de Kerk wordt ons niet zelden de lievelingsdeugd van de Heilige ter navolging, maar ook als gebed voorgesteld.
Letten we er toch op, hoe het gebed van de Kerk het verzamelkanaal van alle gebeden van de dag is, die van de acht getijden in het bekken van de Mis samenvloeien en in de Eucharistie uitmonden.
In de twee lezingen van de Mis(epistel en evangelie) wordt de heilige met woorden van de H. Schrift gekarakteriseerd.
Juist deze lezingen moeten wij de geheel dag ter harte nemen, enige zinnen konden door onze arbeid van de dag voort klinken.
De sacramentele kracht van het heilig woord zou de dag doordringen.
Ja, vele Missen zijn ook in de overige veranderlijke gedeelten op het leven van de Heilige afgestemd.
De kerk schildert dus een aanschouwelijk portret van de heilige van de dag, dat wij door de dag aanschouwen en navolgen moeten.
Dat is de zijde die de Kerk op het oog heeft bij de liturgische heiligen verering.
De twee heiligen van heden leren ons liefde tot de eenzaamheid, tot zwijgen en gehoorzamen.
Eenzaamheid en stilzwijgen zijn de clausuur van de ziel.
"Terwijl diep stilzwijgen alom heerste” kwam de Zoon van God op de aarde, zo komt Hij ook in de ziel, die zich gaarne in zwijgen en eenzaamheid hult.
In het gewoel van de wereld verstomt de stem van God.
En gehoorzaamheid is de voorwaarde van het Kindschap van God.
Ongehoorzaamheid heeft de zonde op aarde gebracht.
Gehoorzaamheid van de Zoon van God tot aan de dood heeft ons de VERLOSSING en de HEMEL geschonken.
Vooral echter zouden deze twee lezingen de mooiste stof voor overweging van de dag uitmaken.