_3.jpg)
De droefheid heeft uw hart vervuld
|
Broeders en zusters in
Christus,
Er zijn vele momenten
in ons leven, dat alles vaak anders loopt dan we ons hadden voorgesteld of
gehoopt.
Dan is het vaak niet in
positieve zin.
We hadden alles goed
voor elkaar en liep op rolletjes, geen wolkje aan de lucht.
Toch kan er dan zomaar
iets misgaan en worden tegenslagen een deel van ons leven.
Natuurlijk heeft
iedereen wel eens iets dat tegenzit, dan halen we onze schouders op en denken :
pech gehad, volgende keer beter.
Zo kunnen we er nog een
positieve draai aan geven!
Maar het kan ook anders
verlopen.
Wanneer je wordt
getroffen door tegenslagen waaraan je verder niets kunt doen.
Ze overkomen je en des
te pijnlijker zijn dan de gevolgen die je moet dragen.
Dag en nacht gewerkt,
anderen geholpen waar je maar kon, geen schulden en dan plotseling krijg je de
ene tegenslag naar de ander.
Alle zekerheden
verdwijnen als sneeuw voor de zon, je hebt het gevoel dat de aarde onder je
voeten wegzakt.
Mensen die je altijd in
vertrouwen nam, blijken verraders te zijn.
Je krijgt te maken met
de "ik” cultuur.
Alle glans van het
leven wordt je ontnomen en je blijft met een kater achter.
De schade die door
anderen is toegebracht is dan enorm.
Maar ook kan dit voor
anderen grote gevolgen hebben, denken we maar eens aan een faillissement,
waarbij vele mensen de dupe worden.
Soms kan die schade met
heel veel moeite enigszins opgelost worden, maar toch zal het een open wond
blijven en de moeilijkheden kunnen je leven lang blijven achtervolgen ten
gevolge van die tegenslagen.
Los van de materiele
schade kan een mens daarbij ook nog eens fysieke en psychische schade oplopen
en deze is vaak moeilijk of helemaal niet op te lossen.
Men moet er maar meer
leren leven.
Als we vandaag het
evangelie lezen, zien we een soortgelijke situatie.
De leerlingen van Jezus
moeten zich ook zo gevoeld hebben, ze waren verdrietig, alles was hun ontnomen.
De kruisdood van Jezus
moet hen ten einde raad hebben gemaakt.
Alles waarop ze gehoopt
hadden en Hij waarin ze hun vertrouwen hadden gesteld was dood.
Het was allemaal
voorbij!
Ze mochten weliswaar de
blijdschap van de verrijzenis ervaren, maar nu worden ze geconfronteerd met de
aankondiging van het definitieve vertrek dat Jezus hen persoonlijk mededeelt.
Hun verdriet is zelfs
zo groot, dat niemand van hen vraagt waar Jezus naar toe gaat.
Maar Hij weet hen te
troosten, Zijn woorden raken het hart van de leerlingen.
Christus belooft hen,
dat Hij de Helper, de Heilige Geest, zal zenden.
De Heilige Geest zal
hen bijstaan in het verkondigen van de Waarheid.
En wanneer Hij komt,
zegt Jezus, zal Hij aan de wereld bewijzen, dat zij ongelijk heeft wat betreft
zonde, gerechtigheid en veroordeling.
Zonde: omdat zij niet
in Mij geloofd hebben.
Gerechtigheid: omdat Ik
heenga tot de Vader en gij Mij niet meer zult zien.
Veroordeling: omdat de
vorst van deze wereld reeds geoordeeld is.
Moge dit voor ons een
troost zijn, dat God ondanks alle tegenslagen, teleurstellingen en mislukkingen
die ons in dit leven overkomen, ten gevolge van een gebroken wereld, ook
telkens weer uitzicht, hulp en redding zal bieden.
Daarom is het goed om
op God te vertrouwen.
Hij zend ons de Geest
der waarheid, die ons de volle waarheid zal leren. (Joh.16,13)
Die waarheid is voor
hen die van de wereld zijn en geleid worden door de vorst der wereld, hard en
kan voor ons soms verstrekkende gevolgen hebben.
Maar God laat ons nooit
in de steek, Hij zend ons de Helper, zoals Hij beloofd heeft en Hij maakt dit
dagelijks waar.
Amen.
Hans Smits
|
|