Besnijdenis van de Heer*

Besnijdenis van de Heer: de Koning brengt het eerstelingsoffer van Zijn Bloed.
”Toen de acht dagen voorbij waren en het Kind zou besneden worden, werd zijn naam Jezus genoemd. Zo had de engel Hem reeds genoemd, vóór hij in de moederschoot was ontvangen.”(Evangelie).
Het feest heeft vier motieven:

a. het nieuwe jaar;
b. het octaaf van Kerstmis;
c. de besnijdenis van de Heer;
d. Maria als Moeder van God.
 

Afbeelding invoegen

a. Vandaag is het burgerlijk nieuwjaar.
De kerk houdt er rekening mee - dat zien wij hieraan - dat het steeds een geboden feestdag is geweest en nog is volgens de Codex Iuris Canonici, al zijn de voorschriften voor ons land ook vervallen.
De Kerk wil dus dat wij aan de drempel van het burgerlijk jaar God de schatting van de onderworpenheid betalen.
God is de Heer van de Tijd.
Mogen wij van de kostbare tijd van het nieuwe jaar geheel in de zion van de goddelijke Voorzienigheid gebruik maken als de weg naar de eeuwigheid.
b. Wij vieren vandaag ook het octaaf van Kerstmis.
In de geest van de Kerk moeten grote feestdagen niet alleen een dag, maar gedurende acht dagen gevierd worden.
De Kerk is een psychologe en kent de aard van de geest.
Op de eerste dag staat de ziel verslagen; dan is zij nog niet in staat dieper in te dringen; in de volgende dagen beschouwt zij het geheim van alle kanten met verstand, hart en gemoed en op de achtste dag vat zij de afzonderlijke gedachten nog eenmaal in een volledig beeld samen.
c. Maar naast deze algemene kerstgedachten brengt de Liturgie ons ook een stap vooruit: de besnijdenis van de Heer.
Dat is de eigenlijke gedachte van vandaag.
Acht dagen na de geboorte werd het Kindje naar de Wet van Mozes besneden en werd Hem de naam JEZUS gegeven, die Hem reeds door de mond van de engel vóór de ontvangenis was toebedacht.
Dit feestgeheim kan van twee kanten worden bekeken: in betrekking tot de Heer en betrekking tot ons.
Beide beschouwingen berusten op de Liturgie.
Christus is op aarde gekomen om ons mensen te verlossen.
Hij had de verlossing door één woord of daad kunnen voltrekken.
Maar Hij wilde het verlossingswerk door een reeks van afzonderlijke handelingen ten uitvoer brengen en tenslotte door één grote daad bekronen: door Zijn Kruisdood en Verrijzenis.
Heden vloeit het eerste druppeltje bloed van de Verlosser; het is het eerstelingen offer, het morgenoffer, waarop eenmaal het avondoffer (sacrificium vespertinum) aan het kruis volgen zal.
Heden één druppel, na drie en dertig jaren al het bloed tot aan de laatste druppel.
Het feest van heden is dus een schakel tussen Kerstmis en Pasen.
De besnijdenis heeft ook gevolgen voor ons.
Christus is besneden geworden – wij nemen deel aan zijn besnijdenis.
Dat is de taak van de verlossing: dat onze wilde driften besneden worden.
Al zijn wij ook in de doop geheiligd, toch dragen wij een bedorven natuur met ons mee.
Deze heeft behoefte aan een voortdurende besnijdenis.
Deze voltrekt zich innerlijk door deel te nemen aan de H. Geheimen, uiterlijk door zelfvolmaking van de mens.
d. De dag van heden is ook een Maria feest.
De Kerk is Maria dankbaar wegens haar groot aandeel in de menswording van de Heer.
Hoe beschouwt de Liturgie heden Maria?
Als Moeder van God en Maagd.
Op de eerste plaats moeten de antifonen genoemd worden van de vespers die aan de oosterse voorbeelden doen denken: zij zijn vol gedachten en diep en doorlopen het gehele Oude Verbond met zijn voorspellingen: Gideon en de vacht, de brandende braamstruik, de wortel van Jesse, de ster van Jacob.
Maria is ook het beeld van de Kerk zelf en brengt haar en ook ons aandeel in de verlossing.
Zo staat vandaag en altijd de Moedermaagd, de Kerk voor ons en laat het bloed van de Verlosser over haar priesterlijke handen in de harten van haar kinderen vloeien.