14de Zondag na Pinksteren (2015)

 
"Wandelt in de Geest…”(Galaten5,1)
 
Het is weer de Apostel PAULUS, die tot ons spreekt.
Hij verspreidt licht in ons hart en daar vindt hij twee machten die met elkaar in strijd zijn.
Paulus noemt de ene partij het vlees en de andere de Geest.
 
Twee voorbeelden van een offensief over de gehele linie.
Het eerste voorbeeld handelt over een generaal-offensief van de boze vijand, het ander over zo iets van God.
 
1. De heilige ANTONIUS de kluizenaar werd door de boze vijand de duivel zwaar en dikwijls beproefd en gekweld.
Eens deed de duivel een zware stormaanval op hem.
ANTONIUS echter bleef standvastig en riep luide uit: "Hier ben ik, ik ANTONIIUS, ik ontvlucht uw slagen niet.
Want als ge mij nog langer lastig valt, dan zal niets mij van de liefde van CHRISTUS scheiden.”
Toen zong hij: "Al zal een leger zich tegen mij uitrukken, mijn hart wordt niet bang”.
De boze vijand vermenigvuldigde zijn aanvallen, Antonius bleef sterk.
De Heer vergat zijn dapper strijdende Antonius niet, maar kwam hem te hulp.
Hij sloeg zijn ogen opwaarts en zag het dak van zijn kluis zich openen en een lichtstraal neerdalen.
De duivel verdween opeens, de lichamelijke pijnen hielden op en het huis had weer het gewoon aanzien.
 

Afbeelding invoegen

Antonius werd de hulp gewaar, herademde en herstelde zich een beetje, voelde de benauwenis verdwijnen en stelde aan de verschijning de vragen: "Waar waart gij? Waarom zijt ge niet van het begin af verschenen om mijn smarten te bedaren? "
En een stem sprak tot hem: "Ik was daar, Antonius, maar ik wachtte om uw strijd te zien. Omdat ge nu stand gehouden hebt en niet het onderspit gedolven hebt, zal ik altijd uw helper voor u zijn en uw roem overal verspreiden.”
Toen Antonius dit hoorde, stond hij op en hij was zo gesterkt, dat hij meer lichaamskracht in zich voelde dan hij vroeger bezeten had..
 
2. het tweede voorbeeld: Een paar dagen geleden vierden we de gedachtenis van de heilige AUGUSTINUS.
Deze was tot zijn 30ste levens jaar ongelovig en slecht; zijn vrome en godsvruchtige moeder Monica echter bad voortdurend voor hem; een bisschop troostte haar: "Een zoon van zoveel tranen kan niet verloren gaan”.
Maar Augustinus gaf zich steeds meer aan de zondige genoegens van de wereld over tot groot verdriet van zijn moeder.
Hij kwam nu naar Milaan.
Daar begon de GENADE GODS haar offensief; eerst waren het de preken van de heilige Ambrosius, die God als het ware als voorhoede vooruit zond.
Ook de levensbeschrijving van de bovengenoemde heilige Antonius werkte op Augustinus.
Hij zei tot zichzelf: "Als deze er toe in staat was, waarom gij dan niet, Augustinus?
Dan was het de Heilige Schrift, vooral de brieven van de Apostel Paulus, die Augustinus tot God riepen.
Maar aan de andere kant stond de vorst van de wereld, die zich dapper verdedigde.
Dan kwamen de zondige genoegens van de wereld in de gedaante van meisjes, die hem toe riepen: "Hoe kunt gij zonder ons leven?
Als gij God dient dan moet gij voor altijd afstand van ons doen.
Zo woedde de strijd steeds door en Augustinus wist niet , wie hij volgen moest.
Op zekere dag zat hij in een tuin en was nog steeds niet besloten.
Want van de ene kant trok en riep hem God.
En van de andere kant de wereld.
Toen hoorde hij uit de aangrenzende tuin een jongensstem die voortdurend zong: "Tolle et lege..”Neem en lees”.
Hij geloofde, dat het een vingerwijzing van God was; Hij had de brieven van de Heilige Paulus in de hand.
De plaats waar het eerst zijn oog op valt, zal hem zeggen wat hij doen moet.
Hij opende het boek en las: "Weet, de tijd is daar om uit de slaap op te staan…de nacht is ver gevorderd, de dag breekt aan.
Leggen we de werken van de duisternis af en omgorden we ons met de wapens van het licht…”
Deze plaats heeft de overwinning bevochten; Augustinus ging heen en liet zich dopen; maar hij werd niet een lauwe christen maar een heilige.
Dat is de strijd, waarvan de Apostel Paulus vandaag schrijft.
Natuurlijk zal het bij ons niet net zo zijn, maar in het klein zullen ook wij iedere dag de strijd moeten voeren.
Maar de trouw aan CHRISTUS zal ons altijd doen overwinnen.
Dierbare heilige Paulus, zeg ons toch, hoe leggen wij het aan, dat wij de lagere natuur aan ons onderwerpen en zo de goede vruchten oogsten?
De grote Apostel Paulus heeft ook daar het antwoord op, hij zegt: "Zij, die CHRISTUS toebehoren, hebben het vlees gekruisigd met zijn driften en begeerten”.
Maar hoe kunnen wij het vlees aan het kruis van Christus slaan?
De eerste maal hebben we dat gedaan in het Doopsel.
Toen zijn wij met Christus aan het Kruis geslagen en dan doen wij dat iedere keer zo dikwijls wij de H.Mis vieren.
Deze is immers niets anders dan de kruisdood van Jezus, die in ons midden is geplaatst en wij laten ons met Hem aan het Kruis hechten.
AMEN!
 
H. Havee