Wij aanbidden U, Christus en loven U

Beste medegelovigen,

Deze dag vraagt om stilte, de kerk is sober, geen bloemen, altaren ontbloot en kruisbeelden verwijderd. De deuren van het tabernakel staan wijd open en toont een leegte alsof we bij een graf staan. Alles straalt rouw en droefheid uit. Wij herdenken wat Christus voor ons heeft gedaan om ons te verlossen. God wordt mens en laat zich als mens, om ons te verlossen, vernederen, slaan, geselen en met doornen kronen. Gemarteld sleept Hij, met het kruis op Zijn schouders, zich voort naar de Calvarieberg, de plek van de kruisiging. Om daar een schandelijke kruisdood, een slavendood te sterven. Iedereen die wil, kan naar dit schouwspel, dit "spektakel”, komen kijken. Dat een mens met de ergste pijnen uren lang aan een kruis hangt, de dood tegemoet. Maar voor de overheden is dit nog niet genoeg en komen Hem sarren en bespotten, maar Christus verdraagt dit alles en ondanks de hevige en bijna ondragelijke pijn, denkt Hij nog aan de ander. Hij hoort de bede van de moordenaar, die naast Hem gekruisigd is: " Heer, denk aan mij, als Gij komt in uw rijk”. En Jezus antwoordde hem: " Voorwaar, Ik zeg u: nog heden zult gij met Mij zijn in het paradijs”. Ja, eindeloos is Zijn liefde, oneindig Zijn barmhartigheid. Hij houdt zoveel van ons dat Hij als God dit alles, voor ons heeft overgehad.