_3.jpg)
Er is in Hem geen spoor van duisternis
|
Broeders en zusters in Christus,
"Dit Kind is bestemd tot val of opstanding van velen in Israël, tot een teken dat weersproken wordt, opdat de gezindheid van vele harten openbaar mag worden”.
Jezus roept op tot keuze en niet iedereen zal feitelijk voor Hem kiezen.
Hij zal een voorwerp van haat en strijd genoemd worden.
Zo was het toen en zo is het in de hele geschiedenis gebleven.
Het evangelie met haar normen en waarden zijn in de geschiedenis steeds weer een teken van tegenspraak geweest.
Mensen die zich hiervoor inzetten worden vaak verguisd.
Velen zijn zelfs voor deze waarden en normen als martelaar gestorven.
Jezus is er tot val of opstanding.
Zijn normen houden de mensen staande voor Gods aangezicht.
Die normen moeten wij elkaar voorhouden, al is dit vaak heel moeilijk en maakt zwijgen het soms gemakkelijker dan spreken.
Wij mogen geen slaven zijn van modegrillen.
Wij moeten kiezen: kiezen tussen twee liefdes: het houden van God of ons eigen "ik”.
De oude Simeon voorspelde het reeds: Jezus zal een teken zijn van tegenspraak en hiermee kondigt hij de toekomst van de Kerk aan.
Vandaag gedenken wij de na de H.Stephanus, de HH. Onschuldige kinderen, het zijn bloedgetuigen tijdens het leven van Christus, zij zijn Hem reeds voor gegaan in dood en heerlijkheid.
|
|
Hij dacht zichzelf en zijn positie op deze manier veilig te kunnen stellen.
En is het sinds die tijd veranderd?
Ja, mensen gaan over lijken als het moet, om hun eigen voordeel. Johannes schrijft: "God is licht, er is in Hem geen spoor van duisternis.
Als wij beweren deel te hebben aan Zijn leven, terwijl onze wegen duister zijn, liegen wij met woord en daad”.( 1 Joh. 1,5-6)
Kerstmis lijkt steeds meer een feest te worden waarop mensen, in deze tijd van economische crisis, een houvast zoeken.
Even weg uit de harde realiteit, zoekend naar wat geluksgevoel, door licht, warmte, eten en drinken.
Ondanks dat het meerdere malen is gezegd, maar het is zo tijdelijk en men vindt zo het ware geluk echt niet.
Hoe kunnen we nog het Kerstevangelie uitdragen, zonder dat deze Blijde Boodschap al in de kiem wordt gesmoord door de moderne Herodessen, die niet lastig willen worden gevallen in hun wereld van zelfgenoegzaamheid, oppervlakkigheid en onverschilligheid?
"In Rama werd een stem gehoord, een groot geween en luid gekerm: Rachel, die om haar kinderen weent, en zich niet wil laten troosten, omdat zij er niet meer zijn”. ( Matth. 2, 18)
Er zal altijd wel geschrei in Rama gehoord worden en Rachel zal blijven wenen om de kinderen.
Maar wij, als christenen, kunnen het Kerstevangelie door onze daden en houding ter sprake brengen: door stil en zonder ophef onze plicht te doen, ons klein te houden onder Gods hand en op Hem te vertrouwen.
Broeders en zusters, laten wij op deze zondag, op het feest van de HH. Onnozele Kinderen, bidden om de genade van de vreugde, waarmee we de kinderen in ons midden behoren te verwelkomen.
Laten we bouwen aan een wereld die het leven boven alles waardeert en beschermt: dat is het grootste geschenk dat wij God kunnen geven.
De HH. Onnozele Kinderen leren ons dat het leven niet eindigt bij de dood, zelfs niet als deze onvrijwillig werd toegebracht in de moord door "weldenkende mensen” .
In Gods eeuwige vrede zullen welkom zijn, daar zullen ze Gods Lof zingen en als engelen rondom Zijn troon staan.
Een zekerheid die we mogen aanvaarden, zelfs als onze wereld anders denkt en zegt.
Amen.
Hans Smits