_3.jpg)
Christus vincit! Christus regnat! Christus imperat!
|
Broeders en zusters in Christus,
Christus overwint! Christus regeert! Christus heerst!
Christus Koning, een feest dat ons Christus voorstelt, die op het einde van de tijden zal wederkomen om over levenden en doden te oordelen.
Wanneer dat oordeel komt?
Niemand zal het weten, maar wat wij wel weten is, dat het komen zal en ook hoe dit oordeel zal verlopen. Misschien is het goed om hierover eens na te denken, ons te bezinnen over het oordeel van God.
Er wordt in het evangelie een eindafrekening opgemaakt.
We zien Christus als Koning, gezeten op een troon, een koning die orde op zaken stelt.
En Hij stelt eigenlijk maar één vraag: heb je wel opgezien naar één der minsten?
Dan legt Jezus uit wat Hij hiermee bedoelt: zorg voor de mensen die honger en dorst hebben, de naakten kleden en vreemdelingen onderdak geven, zieken en gevangenen bezoeken.
Ja, Jezus als Koning, Gods Zoon, een beeld waar veel mensen het tegenwoordig moeilijk mee hebben.
Je kunt zo’n beeld van Christus, zo moeilijk een plaats geven in deze wereld met alles wat zich daar afspeelt.
De gruweldaden van I.S, waarbij wij telkens weer worden geconfronteerd met beelden en berichten van de vele onthoofdingen, de vliegrampen, de angst en het onveilige gevoel dat velen van ons bekruipt als we zien en beseffen dat het geweld en onbegrip steeds dichter bij komt.
|
|
Je gaat je dan afvragen: waarom laat God dat allemaal toe, waarom grijpt Hij niet in?
Waarom komt Hij niet tussenbeide?
Maar wat is er nu werkelijk gebeurt?
Ja, broeders en zusters , mensen hebben God niet meer zo nodig.
Men knapt de dingen zelf wel op, men maakt zelf wel de normen en wetten, men gaat zelf bepalen hoe ver de grenzen worden gelegd.
Waar blijven de aansporingen, ook vanuit de kerk, om Gods hulp in te roepen?
Als we niet meer bidden, als we niet meer op God, onze Schepper, willen vertrouwen, ja, dan wordt het echt heel moeilijk om ons nog voor te stellen, dat God, die alles dan zomaar laat gebeuren, dat die God, eens zal terugkeren in macht en majesteit. Maar dit gebeuren is een groot geloofspunt: als wij NIET geloven dat Hij zal wederkomen om te oordelen, de levenden en de doden, dan zou de verrijzenis van Jezus Christus en Zijn Boodschap lucht zijn, lege woorden.
Dan is het leven inderdaad afgelopen als de dood zijn intrede doet.
Dat verklaard dan ook waarom men niet meer voor de overledenen gaat bidden, maar het dan bij een vorm van gedenken blijft.
In de tweede lezing schrijft St.Paulus: "Zoals allen sterven in Adam, zo zullen ook allen in Christus herleven.
Hij zal al zijn vijanden onder zijn voeten leggen en de laatste vijand die vernietigd wordt, is de dood”.
Een beschrijving, helder en duidelijk!
Na dit aardse dal van tranen mogen wij onze reis beginnen naar onze Schepper, om te delen in een leven, zo prachtig, dat het met geen pen te beschrijven is.
En wij hebben het vermogen, de genade om voor hen te bidden, die deze weg reeds volgen.
Natuurlijk mogen wij verschil zien tussen het laatste oordeel en hoe het wordt beschreven.
Maar nogmaals, onze woorden schieten daardoor tekort en de beelden vertroebelen.
We zien van hieruit alleen maar een leven van angst en duisternis, een leven met vele vragen, maar aan de andere kant zien we ook vaak hoe prachtig alles samengesteld en wij zelf niets kunnen zonder God, Hij heeft de touwtjes in handen.
En "op die dag”, zegt het evangelie ons, op de dag van de Heer, zal dit alles duidelijk worden, dan zullen zien wat de werkelijke fundamenten zijn die de wereld dragen.
En dan is het niet de macht en het bezit, niet de vooruitgang, maar de liefde, de dienstbaarheid en de naastenliefde.
Zij zullen de boventoon voeren en veel dingen die wij als belangrijk en als hoognodig achten, zullen dan ontmaskerd worden als ijdelheid en bedrog.
Dan zullen wij diezelfde koning als herder zien, een herder van alles wat heeft geleden en verdrukt was, als redder van de hongerigen, daklozen en vreemdelingen.
De scheiding, beste mensen, tussen goed en kwaad zal heel eenvoudig zijn: "wat ge wel of niet gedaan hebt voor de geringsten van broeders”, dat telt, zegt Jezus ons.
Wat gaat er gebeuren?
De goeden zullen als een magneet door Christus worden aangetrokken.
Laten wij vandaag naar dit mooie evangelie luisteren: Ik was naakt, niet omdat ik geen kleren had, maar omdat de mensen door roddel en kwaadsprekerij de ander te kijk zetten en uitkleden, dat wij niet ingrepen en verdedigden.
Gevangen: niet in een cel, maar door de ouderdom en handicap, door ziekte, maar de mensen hoorden en zagen niets.
Misschien herkennen we dit wel of voelen het nog.
In heel ons leven zijn er mensen die de beste plaatsen willen hebben, uit zijn op macht.
Zij willen over anderen macht uitoefenen, willen hun positie versterken ten koste van de ander.
We zien het op school, in de politiek, in de kerk en het maatschappelijk leven.
Mensen worden onderdrukt, genegeerd, gekleineerd, gebruikt en misbruikt door anderen.
Misschien is machtsmisbruik niet altijd zo zichtbaar, doordat de dader of daders meerdere gezichten hebben en de buitenwereld zich dat niet kan voorstellen, maar er gebeurt heel veel wat hiermee te maken heeft.
Vandaag vieren wij het feest van een Koning die dienstbaar wil zijn, dienstbaar tot in de dood!
Geen koning van machtsmisbruik, maar van liefde en vergevingsgezindheid.
Deze Koning zal ons bij het laatste oordeel vragen of wij één van de minsten hebben bijgestaan, ook in de gewone alledaagse dingen. En als wij dit hebben gedaan en gaan doen in ons leven, dan zal Hij in ons dagelijks leven een echte Koning zijn.
Dan is er geen machtsmisbruik meer en wordt de wereld beter, dan bouwen wij Gods Rijk op.
Een Rijk dat ontstaat daar, waar mensen goed zijn voor elkaar, waar mensen geloven in Gods liefde, leven naar Zijn geboden en de Waarheid dienen.
Beste mensen, misschien zeggen we nu wel: ja, had ik dat maar geweten.
Maar als je een goed hart hebt, dan doe je die dingen vanzelf, dan hoef je niet het niet vooraf te bekijken.
Mensen die leven zoals Christus, die kunnen niet anders.
Laten wij in deze geest opgaan naar Kerstmis, op naar de eerste zondag van de advent.
Amen.
Hans Smits