Overweging Gedachtenis van de H.Paus Pius X

 
Broeders en zusters in Christus,
"Wie de grootste onder u is, moet uw dienaar zijn”( Mt.23,11), lezen we vandaag in het evangelie.
Een tekst uit een evangelie dat heel goed past bij het leven van de heilige Paus Pius X wiens gedachtenis wij vandaag vieren.
Hij heeft in zijn leven dit evangelie gestalte gegeven, hij was dienaar van allen.
Paus Pius X spoorde de gelovigen aan sober en onthecht te leven zoals Christus dat van ons verwacht.
Hij diende zijn broeders en zusters in Christus, door de verdediging en door een duidelijke uitleg van de zuivere leer van Christus.
Paus Pius X ging de confrontatie aan met de leiders van zijn tijd die een eigen eer en roem nastreefden en er niet voor terugdeinsden om de mensen die aan hen onderdanig waren zware lasten op te leggen om er zo zelf van verschoond te zijn.
Hij zag hoe gelovigen tekort werd gedaan en uitgebuit werden.
Dat de priesters te veel op eigen eer en roem uit waren, waardoor ze geen oog hadden voor hen die aan hun herderlijke zorg waren toevertrouwd.
Want het ging hen niet om de boodschap die Christus geeft.
Paus Pius X sprak de theologen en kerkleiders aan op hun leer die niet meer overeenkwam met de leer van de Kerk.
Geeft de tijd waarin deze heilige paus leefde niet veel gelijkenis met de laatste halve eeuw kerkgeschiedenis?


Hoe goed past dan ook het evangelie van vandaag in onze tijd: ”doet en onderhoudt.. alles wat zij u zeggen, maar handelt niet naar hun werken”. "Alles wat zij doen, doen ze om op te vallen bij de mensen…… ze zijn belust op ereplaatsen en de voornaamste zetels”.
Een van de middelen om je geestelijk leven te verdiepen was de veelvuldige Heilige Communie en Paus Pius X stelde zelfs de kindercommunie in om ook de kinderen te laten delen in deze genade.
Ja, dat een hele goede catechese hierbij noodzaak was en een voorwaarde, spreekt vanzelf.
Hij zorgde dan ook dat er een vernieuwing kwam in de seminaries.
Maar ook in de begeleiding van hen, priesters en religieuzen, die deze catechese gaven.
Zo beijverde hij zich om de zuivere leer te bewaren.
Ja, beste mensen, wat is er van overgebleven?
Wat zien we nog terug van geloofsopbouw?
Wordt deze opdracht nog wel serieus genomen
Leven wij al een halve eeuw niet in vrijheid-blijheid?!
Kijken we naar het geloofsonderricht aan kinderen, waarin vaak geloof, kerk en Sacramenten niet meer aan de orde komen.
Helaas zijn de 1e Communievieringen hier vaak een voorbeeld van.
Daar zien we al de eerste vruchten, niet bepaald een toonbeeld van diep geloof, alles wordt uit de kast gehaald op er een zo’n mooi mogelijk "feest” van te maken.
En dat mag ook, als het gaat om het ontvangen van het H.Sacrament, maar ligt bij velen niet veel meer de aandacht op het uiterlijke?
Over het H.Misoffer en dat Jezus werkelijk tegenwoordig komt onder de gedaanten van brood en wijn wordt bijna niet gesproken.
Dat zij Gods Zoon mogen ontvangen in de H.Communie wordt veelal angstvallig verzwegen en spreekt men maar simpelweg over "met Jezus aan tafel gaan” en "breken en delen” om het zogenaamd voor de kinderen begrijpelijk te maken.
Dan volgt de zondag erna en wordt het duidelijk: geen kinderen en geen ouders, terwijl het eigenlijke feest, de deelname aan de H.Mis en Christus ontvangen, toch elke zondag een verlangen en vreugde moet zijn.
Ook vaak in de kerk zelf heerst grote twijfel en ongeloof, daar wordt nog al te vaak een eigen leer verkondigd die haaks staat op de leer van de Moederkerk.
Het leven van Paus Pius X was getekend door een grote eenvoud, onthechting en geestkracht.
Hij had zorg voor de armen en ontheemden, was aanwezig bij slachtoffers van rampen om hen te troosten en deelde van de gaven die hij zelf ontving.
Hij was vóór alles dienaar van Christus en zo wilde hij ook de Kerk leiden en dat kon alleen maar door ernaar te streven dat het hele kerkelijke leven nieuwe diepgang kreeg.
Medegelovigen, laten wij vandaag de voorspraak inroepen van de heilige Paus Pius X, opdat de Kerk een start mag maken met een goede nieuwe evangelisatie, waarin de zuivere Leer en de Waarheid wordt verkondigd, alleen dan kan er een halt worden toegeroepen aan de afkalving van het geloofsleven.
Bidden wij om goede priesters, die trouw zijn aan hun roeping, die Christus willen volgen, hoe zwaar ook en de ware Leer verkondigen.
Priesters die echte herders willen zijn voor hun kudde, dan kan de Moederkerk met herwonnen levenskracht " alles in Christus vernieuwen ”. Amen.

Hans Smits