_3.jpg)
Dit kind is bestemd tot val of opstanding van velen…
|
Vandaag op deze 4e zondag door het jaar vieren wij het feest van Maria Lichtmis, de Opdracht van de Heer in de Tempel.
De Kersttijd is voltooid.
Na Zijn geboorte wordt Jezus, veertig dagen later, in de tempel aan God opgedragen.
Een gebeurtenis die verwijst naar de reinigingsgebruiken van de joden.
Jozef en Maria waren namelijk hele gewone diepgelovige, joodse mensen.
Volgens de Wet van Mozes moesten Maria en het Kind Jezus gereinigd worden.
"Iedere eerstgeborene van het mannelijk geslacht werd aan de Heer toegeheiligd en volgens de bepalingen van de Wet des Heren werd er een offer gebracht, een koppel tortels of twee jonge duiven”. De gang naar Jeruzalem is een offergang.
In de tempel ontmoeten wij een vroom man, Simeon, hij erkent in het Kind Jezus de lang verwachte verlosser.
Uit de woorden van Simeon kunnen duidelijk opmaken dat Maria’s leven een offergang zal worden naar Jeruzalem.
We horen de voorspelling van het komende lijden en de dood van Jezus.
Door Zijn offer werd de mensheid bevrijd van zonde en dood, een bevrijding waarover ook de profetes Hanna spreekt.
Dat Hij een teken zal zijn van tegenspraak en dat Hij bestemd is tot val en opstanding van velen. |
|
Ja, dan vergissen we ons, dit evangelie is ook voor ons heel actueel.
U zult zich misschien afvragen: Hoe dan?
Het Kind Jezus dat door Maria en Jozef in de tempel wordt opgedragen is ook bestemd voor ons!
Er ontstonden destijds voor- en tegenstanders van Jezus, zo werd de gezindheid van velen openbaar gemaakt.
Ook nu zijn er net als in de tijd van Jezus velen die door een gelovige of ongelovige levenshouding en de consequenties daarvan laten zien wat hun gezindheid is.
Gelovig zijn, ja, hoe staan wij tegenover Jezus Christus?
Is Hij daadwerkelijk onze Verlosser, onze Heer en God?
Misschien een vreemde vraag, maar toch ook weer niet.
Want als we terugkijken op kerstmis, dan zijn we dan niet, op welke manier dan ook, in beslag genomen door alle uiterlijkheden.
Hier hebben we ruim veertig dagen van mogen genieten, hetgeen ons van harte is gegund, maar hoe staat het nu met onze gezindheid?
Na deze feestelijke tijd is het misschien goed om onszelf eens een gewetensvraag te stellen.
Is onze gezindheid nu op Christus gericht of op onze eigen wereld?
Het Woord, dat Christus ons brengt, veroorzaakt een kloof onder de mensen.
Net als in de tijd van Jezus’ aardse leven is Hij ook heden ten dage een teken dat weersproken wordt.
Naar aanleiding van Zijn optreden ontstonden er toen vele conflicten en kwam er uiteindelijk een schijnproces waarna de kruisdood volgde.
De vele zogenaamde "gelovigen” lieten Hem vallen en kozen voor de wereld.
Christen-zijn, is Hem volgen, bij Hem horen, bij Hem blijven.
Dat is niet vrijblijvend, niet alleen wanneer het uitkomt of als het geen problemen oplevert durf ik er wel voor uit te komen, nee, we moeten dag in dag uit voor Hem kiezen, voor Hem getuigen.
Bij Christus horen heeft heel veel consequenties: in de politiek, in het maatschappelijk leven maar ook in ons geloofsleven!
Deze keuze zal de wereld, onze omgeving, laten zien wat onze gezindheid is.
Het zal een " teken zijn” dat weersproken wordt en dat vraagt van ons sterk te zijn.
Velen zijn van mening dat het Woord Gods niet meer van deze tijd is en laten het links liggen.
Er worden allerlei pogingen gedaan om het Woord te vereenvoudigen, begrijpelijk te maken, vaak te koste van de waardigheid, maar zelfs ook dan, toont men geen interesse en begrip.
Bij een keuze laten ze, schouder ophalend, Gods Woord links liggen en kiezen voor datgene wat hen aangenaam is en de minste moeite kost.
In het evangelie van de 4e zondag horen wij acht maal het woord Zalig.
Maria heeft ons dit woord voorgeleefd: "Zalig zij die geloofd heeft dat tot vervulling zal komen wat haar vanwege de Heer gezegd is”.
Maria heeft een keuze gemaakt, ondanks dat ook zij niet wist wat de toekomst haar zou brengen, en haar ja-woord, beste mensen, heeft meegewerkt aan onze verlossing.
Soms word er afkeurend gedaan over Maria, als medeverlosseres, maar deze titel is juist heel terecht.
Haar ja-woord was een fiat voor haar levensopdracht, zij mocht zo meewerken aan onze verlossing, om haar leven te offeren met haar Zoon Jezus. Niemand van ons weet wat het leven brengen zal, maar laten wij het voorbeeld dat de Moeder Gods ons gaf volgen en trouw blijven aan ons Ja-woord, ook als dit offers brengen betekend.
Laten wij Christus om de genade vragen dat Zijn Goddelijk Woord een lichtbaken mag zijn bij alle keuzes, bij alle beslissingen, die wij in ons dagelijks leven moeten maken.
Amen.
Hans Smits