H.H. Dionysius

 
De heilige Dionysius van Parijs (Frans: Saint-Denis; Nederlands ook wel Sint-Denijs) was de eerste bisschop van die stad in de 3e eeuw.
Hij werd door de heilige paus Fabianus naar het toenmalige Lutetia gezonden.
Hij bouwde de eerste (houten) kerk op het eiland waarop nu de Notre Dame ligt.
Met zijn gezellen Eleutherius en Rusticus werd hij in het jaar 285 om het leven gebracht door de heidense bevolking.
Eerst werden zij in een gloeiende oven geworpen, maar bleven ongedeerd (denk aan de drie jongelingen uit het Bijbelboek Daniël).
Vervolgens werden zij onthoofd.
De Heer zelf troostte hen en gaf hun het viaticum.
Dionysius staat bekend als cefalofoor, dat is: hoofddrager.
Hij was het oneens met de plaats van zijn martelaarschap (Montmartre oftewel "martelaarsberg"), pakte zijn afgehouwen hoofd op en liep ermee naar de plaats waar hij begraven wilde worden (Saint-Denis oftewel: Sint-Dionysius.)

Hij wordt dan ook vaak afgebeeld met zijn hoofd in zijn handen, bijvoorbeeld aan de gevel van de Notre Dame. Zijn feestdag wordt gevierd op 9 oktober. De gedachtenis van de translatio is steeds op 4 december. Dionysius is een van de patronen van Frankrijk.