Gaat en onderwijst alle volkeren

 

Broeders en zusters in Christus,
Bijna ieder van ons heeft wel eens meegemaakt dat er een feest gevierd moest worden, een huwelijk, een doop, 1e H.Communie of het H.vormsel.
Maanden tevoren komen we dan bij samen om een programma in elkaar te zetten.
Het is allemaal super gezellig en men is dolenthousiast en iedereen wil meedoen. Moet je zoiets in je eentje regelen dan zie je het vaak niet zitten, maar als er dan nog anderen mee gaan doen, die even enthousiast zijn, dan zet je samen de schouders eronder.

 

Zo belandden ook de apostelen in deze situatie, kort na Jezus dood, hadden ze eigenlijk een beetje faalangst.
Niemand van hen achtte zich in staat de wereld in te trekken om uit te komen voor hun idealen.
Ze misten Jezus, hun leraar, ze voelden zich alleen.
De leerlingen zitten dan nog een tijdje bij elkaar, laten alle herinneringen, de droevige gebeurtenissen, nog eens passeren.
Maar al heel gauw krijgen dan de mooie herinneringen de overhand.
Jezus had heel duidelijk tegen hen gezegd: "Gaat en onderwijst alle volkeren”.
En dit zei Hij niet tegen hele geleerde, goed geschoolde mensen, maar tegen eenvoudige vissers, die helemaal niet bedreven waren in het openbaar spreken, en al helemaal niet in het in beweging krijgen van de toehoorders.
Dan is het toch logisch dat je bang bent om je tekst kwijt te raken, dat iemand je gaat tegenspreken of dat er misschien wel niemand luistert.
Redenen om angstig te zijn waren er dus genoeg.
Maar juist bij die apostelen, die vissers, is deze angst niet gebleven.
Ze zijn vele malen samengekomen, samen bidden, samen spreken over de wijze waarop Jezus mensen wist te boeien, te troosten en te bemoedigen.
Ze ontdekten dat ook zij dat konden, ze wisten dat ze daarbij hulp konden verwachten van de Trooster, die de Vader zou zenden, de H.Geest.
Maar dit ging niet vanzelf, ze kwamen samen, niet alleen om te praten maar vooral om samen te bidden, Eucharistie te vieren.
Want het één kan niet zonder het ander.
Als we willen getuigen van Christus, van de Geest die in ons leeft, moeten wij dit doen niet alleen buiten de kerk, maar ook binnen de kerk, en onze kracht putten vanuit Gods Woord en Zijn Sacramenten.

Want hoe kunnen wij Christus, de Waarheid en het Leven, verkondigen door niet verbonden te zijn met Zijn Kerk.
Ja, Pinksteren luidt de tijd in van de H.Geest.
Hij zal een Helper zijn, een Vertrooster, een advocaat van het goede.
En als we het evangelie goed lezen dan heeft die Geest vooral met waarheid te maken.
Want dank zij Hem zullen de mensen weten wie Jezus Christus is en wie Hij voor ons blijft.
Hij maakt Jezus Christus, Gods Zoon, actueel in onze tijd.
Van dag tot dag, van jaar op jaar, de eeuwen door.
De H.Geest zal ook na twintig eeuwen de betrouwbare stem zijn die ons zal vertellen dat de Blijde Boodschap verder gaat.
Hij zal de mensheid behoeden voor de leugen die doodmaakt.
Daarom, beste medegelovigen is het feest van Pinksteren zo betrouwbaar, het zal nooit tegen de mensen liegen maar confronteert de mensen met de waarheid.
Misschien kunnen we eruit opmaken dat dit feest nooit bovenaan de lijst belanden als populair.
Het is te serieus, het is te helder, en waarom?: wij schuwen de waarheid!
De waarheid over onszelf, de waarheid over een politiek spel, de waarheid zelfs van onloochenbare argumenten.
Mensen denken zich vaak happy te voelen in de wazige gedaante van het schemerdonker. Wie dan met Gods Geest op pad wil gaan , heeft een moeilijke begeleider, want deze begeleider wil de waarheid dienen.
Hij houdt ons een spiegel voor: zo mooi en zo lelijk, zo vals kan onze schijn zijn, zo broos onze krachtige arm.
Maar zoals in een bekend pinksterlied staat geschreven: " Kom H.Geest, beziel wat koud is en versteend, herbouw wat is vernield, maak één wat is verdeeld”.
Er is eigenlijk nog zo weinig meer te merken van die vurige tongen, van die duidelijke taal, van die begeestering, ja, van de waarheid, de waarheid die geneest.
De H.Geest is altijd op zoek naar oprechtheid en eens zullen waarheid en oprechtheid elkaar ontmoeten. En dat, beste mensen, wil Gods Geest binnen Zijn Kerk, dat mensen elkaar verstaan, in taal en cultuur, jong en oud, ja, de handen in éénslaan en de Waarheid verkondigen.
Gods Geest doorbreekt alle grenzen en stort zich uit over alle mensen, zonder onderscheid.
God heeft de wereld geschonken aan alle mensen, opdat elk mens tot zijn recht kan komen en gelukkig kan leven.
De H.Geest kan nog steeds wonderbare dingen bewerken , ook in onze tijd.
Maar wij moeten er dan wel open voor staan, ons hart ervoor openen.
Kom H.Geest, beziel uw schepping, maak de ziekelijke houdingen van mensen weer gezond, wat verstijfd is weer soepel en wat kil en koud is, weer warm.
Zo is het Pinksterfeest een feest van hoop, waarin de waarheid zal zegevieren.

Amen.
Hans Smits