Maak van het huis van mijn Vader geen markthal

Broeders en zusters in Christus,
Woorden van Jezus in het evangelie van deze 3e zondag van de vasten. De evangelist Johannes begint zijn evangelie met een bijzondere gebeurtenis. Jezus ging in het eerste jaar van zijn openbaar leven naar de tempel om het paasfeest te vieren, de tempel, het huis van Zijn vader. Maar wat treft Hij daar aan: geen huis van gebed, geen rust, nee, in het huis van zijn Vader heersen vreemde toestanden, er zijn daar mensen die hun handel drijven. De liturgie is veranderd in een levendige handel, een geldzaak. Jezus maakt onmiddellijk schoon schip, Hij haalt vel uit tegen de mensen die handel drijven, die misbruik maken van de tempel: "Jullie hebben van het huis van Mijn Vader een markthal gemaakt”, en met behulp van een gesel gooit Hij alles en iedereen eruit. Hij gaat zelfs nog een stap verder: wanneer men Hem vraagt waar Hij de bevoegdheid vandaan haalt, geeft Hij hun een teken dat ze niet begrijpen: "Breek deze af en in 3 dagen zal ik hem doen herrijzen”.

 

De mensen in de tempel dachten dat Hij sprak over het gebouw, maar Jezus spreekt hier over de tempel van Zijn lichaam, de 3 dagen van Witte Donderdag tot Paaszondag, de dag van dat Hij zal verrijzen. De apostelen hebben deze uitspraak ook pas na de verrijzenis van Jezus begrepen. Bij al deze gebeurtenissen, deze stappen en handelingen, hierin kunnen wij ons eigen doen en laten afspiegelen. Ons leven is steeds weer, elke dag opnieuw, opgaan naar God, opgaan naar onze toekomst, naar Pasen. Het doet me denken aan de voetgebeden die nog tot in de jaren ’70 aan het begin van elke H.Mis werden gebeden: Ik mag opgaan naar het altaar van God, naar de God van mijn vreugde., daarna volgde dan de schuldbelijdenis. Je klein maken, want ons leven is vaak ook als de tempel van Jeruzalem, er is onrust, er zijn dingen en zaken die daar niet thuishoren en dát moeten wij er met de hulp van Christus eruit gooien. Zo worden wij dan telkens opnieuw geboren.
Beste medegelovigen, We leven in een tijd waarin vaak mensen aan het woord zijn die alle aandacht opeisen, de reclame tovert ons een wereld voor ogen, waarin alles volmaakt lijkt. En wereld waarin iedereen zichzelf redt en géén mens hulp nodig heeft. Een blitz-wereld waarin God de grote afwezige is in het leven van zoveel mensen. Maar wat velen niet doorhebben is dat God niet van deze mensen afhankelijk is en er ook niet minder God om is. Dat het gelovig zijn niet betekent dat je beperkt wordt in je vrijheid en je niet kunt ontplooien. Juist dóór te geloven en onszelf los te laten, kunnen wij vertrouwen op God en kunnen wij ons ontplooien tot mensen naar Gods beeld, Zijn tempel worden. En zo iemand , die dit vertrouwen op God heeft gehad en alles heeft losgelaten, is de heilige die wij deze maand heel bijzonder gedenken: De Heilige Jozef. Hij is de grote, stille heilige, die zijn plicht deed. Naar St.Jozef stuurde God zijn engelen om hem te sterken in zijn geloof en vertrouwen.
Hij nam de plaats in die God voor hem bedoeld had, overtuigd en consequent heeft hij de taken op zich genomen. St Jozef liet zijn hart spreken. Alles wat ook wij doen in ons leven, moet uit het diepst van ons binnenste komen. In deze 40-dagentijd een aalmoes geven, aan een goed doel, het moet vanuit het hart komen. Ook de houding naar God toe, moet vanuit ons hart komen, want trouw blijven aan O.L.Heer, trouw blijven naar onze medemens, dat gaat niet langs ons heen, maar door ons heen en daar kan ons hart niet aan ontkomen.
Het evangelie van vanavond brengt ons tot nadenken. Jezus heeft HART voor de tempel, voor het huis van Zijn Vader. "De ijver voor uw huis zal mij verteren”. Breek deze tempel af en in drie dagen zal ik hem weer doen herrijzen. Jezus lichaam wordt verteerd door lijden en kruisdood maar zal daarna het nieuwe Pasen worden. Verteerd, afgebroken, vernederd en gekruisigd uit liefde voor ons. Hij heeft ons helemaal in Zijn hart gesloten. Dat grote offer, dit gebaar,moet ons raken. Waardoor worden wij verteerd? Zijn wij als de handelaren en kooplieden, die in de tempel uit zijn op winst? Of laten wij ons opnemen in de geestelijke tempel , de verrezen Heer? Leven wij voor een nieuwe wereld en een oprechte eredienst aan God? Door bewust deze keuzes te maken, wordt deze vastentijd voor ons een weg naar een nieuw Leven. Zo mogen wij opgaan naar het altaar van God, naar de God van onze vreugde. Amen.

Hans Smits