H. Apollinaris

 

Apollinaris van Ravenna, Italië; leerling van Petrus & eerste bisschop van de stad; † ca 200(?). Feest 20 & 23 juli (tot Vaticanum II).
Apollinaris was waarschijnlijk nog in de Syrische stad Antiochië leerling geworden van Sint Petrus.
Zoals wij ons uit de Handelingen van de Apostelen (11,26) herinneren, was Antiochië de stad waar Jezus’ volgelingen voor het eerst ‘christenen’ werden genoemd.
Hij zou Petrus hebben vergezeld op zijn missiereis die hem uiteindelijk in Rome zou brengen.
Vandaar zou Petrus hem zelf hebben aangesteld tot bisschop van de stad Ravenna met de opdracht in die omgeving het evangelie te verkondigen.
Om te beginnen genas hij de zoon van zijn gastheer van blindheid.
Van dat moment af werd hij steeds omringd door een kring luisteraars die benieuwd waren naar wat hij te vertellen had.
Zo maakte hij bekeringen en doopte nieuwe gelovigen.
Tenslotte ging dit alles keizer Vespasianus (69-79) te ver.
Hij zou hem hebben laten arresteren en martelen; met knotsen zou hij tenslotte om het leven zijn gebracht.
Al deze verhalen gaan terug op een levensbeschrijving uit de 7e eeuw.
Moderne geschiedkundigen betwijfelen zeer of deze gebeurtenissen gebaseerd zijn op historische feiten.
Zij veronderstellen dat Apollinaris geleefd moet hebben rond het jaar 200.
Zeker is dat hij de eerste bisschop was van Ravenna.

Aangenomen wordt dat hij als martelaar om het leven is gekomen. In 549 werd zijn stoffelijk overschot verhoogd tot de eer der altaren, destijds een officiële heiligverklaring. Hij staat in biddende houding (armen gespreid: ‘orante’) in mozaïek afgebeeld in de apsis van de 6e eeuwse basiliek Sant’ Apollinare in Classe te Ravenna. Sinds de 13e eeuw heeft de Lambertikerk in de Duitse stad Düsseldorf een belangrijk Apollinarisreliek.