_3.jpg)
Ik vergeef je, sta op en bouw aan iets nieuws
|
Broeders en zusters in Christus, |
|
Dan komt er een schriftgeleerde in beeld die de stilte doorbreekt en zegt: " U kunt helemaal geen zonden vergeven, dat kan alleen God”. Jezus werd dus beticht van godslastering. Maar Hij doorziet de problemen van de schriftgeleerden en stelt een tegenvraag: wat is gemakkelijker te zeggen: "Je zonden zijn je vergeven of sta op en loop”. Jezus wil hiermee zeggen: zonden vergeven is op zich geen kunst, je zegt sorry, neem me niet kwalijk of ik vergeef je, maar om de ander dan weer te laten lopen, de aangedane schade te herstellen, dat is de kunst. Dan zegt Hij tegen de lamme: "je zonden zijn je vergeven en vanaf nu kun je weer lopen”. De mensen waren vol bewondering voor Jezus en ook de vrienden van de lamme gingen blij naar huis. Hiermee wil de evangelist Marcus ons duidelijk maken dat Jezus een heel bijzonder iemand was.
2. De Zoon van de Allerhoogste, die doet en spreekt namens God. Maar dan is er in dit evangelie ook nog een tweede boodschap. Vergeven en weer opstaan. Vergeven en opnieuw beginnen…..Deze twee horen bij elkaar. Niet vergeven en alles bij het oude laten, niet vergeven en chagerijnig worden omdat iets niet is uitgesproken……. Die twee horen ook bij elkaar, maar mogen eigenlijk geen vaste voet krijgen. Vergeving is eigenlijk iets, een werkwoord dat heel vaak in het evangelie ter sprake komt. De H.Schrift spoort ons namelijk aan dit te doen en geeft ook aan dát wij het kunnen. Het doet ons denken aan een tekst die staat in het evangelie van Matteüs : "ga u eerst met uw broeder verzoenen en kom dan terug om uw gaven aan te bieden.”.
Beste mensen, vergeving, natuurlijk is dat heel moeilijk. Soms haast een onmogelijke opgave. Hoe moet je vergeven als je echt diep gekwest bent, als iemand je goede naam heeft bezoedeld, als ze van je zeggen dat je het houdt met die of die, dat je niet eerlijk bent en niet te vertrouwen bent. Ach….vult u het verder zelf maar in met uw eigen ervaringen. Vergeven is ontzettend moeilijk. We zeggen wel eens: "Vergeven wel, maar vergeten niet”. Toch vinden wij in het Nieuwe Testament heel vaak het woord vergeving, het moet dus wel iets heel belangrijks zijn. Maar toch hebben wij mensen er de grootste moeite mee en dat is soms ook heel begrijpelijk: Denkt u maar aan nabestaanden die een dierbare hebben verloren door de schuld van een ander of aan mensen die hun leven lang geestelijke of lichamelijk letsel hebben opgelopen door iets wat hun is aangedaan. Dan gaat vergeven bijna onze krachten te boven. En toch wordt het van ons verwacht. Even terug naar onszelf: wij zullen heel vaak met lood in de schoenen naar iemand toegaan en soms moet er zelfs langere tijd overheen gaan. Het kost veel moeite, maar als je elkaar oprecht vergeeft dan lucht het echt op. Niet vergeven verlamt, zet heel veel mooie dingen in het leven stil. Als je vergeeft sta je open voor wat komen gaat. Jezus vraagt ons vandaag nieuwe wegen te zoeken, Hij vraagt de wereld naar wegen te zoeken. De verschillende groeperingen in de maatschappij én volkeren die elkaar haten om die samen nieuwe wegen te laten vinden, dan kunnen samen op weg te gaan naar verzoening toe. Wanneer haat niet wordt weggenomen door vergeving en verzoening, blijft het een eindeloos conflict en zal er nooit vrede komen. Medechristenen, Laten wij ons richten op de oproep van Jezus om elkaar te vergeven, zoals wij het in het Onze Vader elke dag bidden:"vergeef ons onze schuld,zoals ook wij anderen hun schuld vergeven”. Als we dit nu in het klein en misschien wel in het groot in praktijk kunnen brengen, ontstaan er steeds weer nieuwe wegen en raken wij niet verlamt maar kunnen wij ons vrij bewegen. Dat loopt een stuk makkelijker op onze levensweg.
2. De Zoon van de Allerhoogste, die doet en spreekt namens God. Maar dan is er in dit evangelie ook nog een tweede boodschap. Vergeven en weer opstaan. Vergeven en opnieuw beginnen…..Deze twee horen bij elkaar. Niet vergeven en alles bij het oude laten, niet vergeven en chagerijnig worden omdat iets niet is uitgesproken……. Die twee horen ook bij elkaar, maar mogen eigenlijk geen vaste voet krijgen. Vergeving is eigenlijk iets, een werkwoord dat heel vaak in het evangelie ter sprake komt. De H.Schrift spoort ons namelijk aan dit te doen en geeft ook aan dát wij het kunnen. Het doet ons denken aan een tekst die staat in het evangelie van Matteüs : "ga u eerst met uw broeder verzoenen en kom dan terug om uw gaven aan te bieden.”.
Beste mensen, vergeving, natuurlijk is dat heel moeilijk. Soms haast een onmogelijke opgave. Hoe moet je vergeven als je echt diep gekwest bent, als iemand je goede naam heeft bezoedeld, als ze van je zeggen dat je het houdt met die of die, dat je niet eerlijk bent en niet te vertrouwen bent. Ach….vult u het verder zelf maar in met uw eigen ervaringen. Vergeven is ontzettend moeilijk. We zeggen wel eens: "Vergeven wel, maar vergeten niet”. Toch vinden wij in het Nieuwe Testament heel vaak het woord vergeving, het moet dus wel iets heel belangrijks zijn. Maar toch hebben wij mensen er de grootste moeite mee en dat is soms ook heel begrijpelijk: Denkt u maar aan nabestaanden die een dierbare hebben verloren door de schuld van een ander of aan mensen die hun leven lang geestelijke of lichamelijk letsel hebben opgelopen door iets wat hun is aangedaan. Dan gaat vergeven bijna onze krachten te boven. En toch wordt het van ons verwacht. Even terug naar onszelf: wij zullen heel vaak met lood in de schoenen naar iemand toegaan en soms moet er zelfs langere tijd overheen gaan. Het kost veel moeite, maar als je elkaar oprecht vergeeft dan lucht het echt op. Niet vergeven verlamt, zet heel veel mooie dingen in het leven stil. Als je vergeeft sta je open voor wat komen gaat. Jezus vraagt ons vandaag nieuwe wegen te zoeken, Hij vraagt de wereld naar wegen te zoeken. De verschillende groeperingen in de maatschappij én volkeren die elkaar haten om die samen nieuwe wegen te laten vinden, dan kunnen samen op weg te gaan naar verzoening toe. Wanneer haat niet wordt weggenomen door vergeving en verzoening, blijft het een eindeloos conflict en zal er nooit vrede komen. Medechristenen, Laten wij ons richten op de oproep van Jezus om elkaar te vergeven, zoals wij het in het Onze Vader elke dag bidden:"vergeef ons onze schuld,zoals ook wij anderen hun schuld vergeven”. Als we dit nu in het klein en misschien wel in het groot in praktijk kunnen brengen, ontstaan er steeds weer nieuwe wegen en raken wij niet verlamt maar kunnen wij ons vrij bewegen. Dat loopt een stuk makkelijker op onze levensweg.
Amen.
Hans Smits